Chaussée d’ Amour

Het weekblad HUMO brengt deze week een reportage onder de titel  ‘Pooiers zonder grenzen’ (Humo, 22 juli 2014, nr. 3855/30, pag. 47).
Eén van de geïnterviewden is gedeputeerde Ludwig Vandenhove.

Ludwig Vandenhove: “Ik blijf erbij dat het hypocriet is prostitutie te willen verbieden.
Alleen de legalisering maakt het mogelijk om op te treden tegen de criminele uitwassen.

In mijn 18-jarige ambtsperiode als burgemeester heb ik de prostitutiesector zien evolueren van een hoofdzakelijk lokaal gegeven naar een internationaal fenomeen.

Een burgemeester en/of een gemeente of stad beschikt  over te weinig middelen om echt op te treden tegen de sector en zeker tegen  de criminele uitwassen ervan.
Ik ben een grote voorstander dat een gemeente meer mogelijkheden zou krijgen om administratief op te treden. Ja, en ik ben ook een voorstander van een gewapend bestuur, ook al  beweert Commissaris van de Federale Gerechtelijke Politie (GFP) Dirk Minten in Hasselt iets anders in het artikel.
Blijkbaar kent hij mij niet goed en is hij zeker niet op de hoogte van heel wat initiatieven, die ik in die richting genomen heb, onder andere als federaal volksvertegenwoordiger en/of als senator. 
In die zin ben ik één van de mede-initiatiefnemers geweest van de Gemeentelijke Administratieve Sancties (GAS)-wetgeving. Ik ben daar nog altijd een grote voorstander van, ook al is de toepassing daarvan op het terrein nu compleet ontspoord. Tevens ben ik een grote aanhanger van de Nederlandse Bevordering IntegriteitsBeoordeling door het Openbaar Bestuur (BIBOB)-wetgeving.
In mijn laatste periode als federaal volksvertegenwoordiger was ik bezig aan een wetsvoorstel om iets gelijkaardigs in België in te voeren.”

Hieronder vindt u het integrale artikel.

POOIERS ZONDER GRENZEN

True Crime (3)

Decennialang was het een gemoedelijke tegenhanger van de groezelige stadsprostitutie: de hoerenbars en seksvitrines langs de provinciewegen in Vlaanderen. De betaalde seks was er huiselijk en vertrouwd, de tenten werden uitgebaat door lokale `zakenmannen', en ook de meisjes waren `van hier'. Maar die tijd is voorbij. Achter de vitrines van de bars en clubs in de provincie spreekt men tegenwoordig Roemeens, Turks en Bulgaars. Gewelddadige pooiers uit het Oosten hebben de Vlaamse uitbaters verdreven en een crimineel regime geïnstalleerd, vol geweld, uitbuiting, mensenhandel en witwas.

Salvatore Di Rosa en Raf Sauviller

Ze zijn zo Vlaams als slagroom in de koffie en ze staan langs elke gewestweg, vaak aan de ingang van het dorp, voorzien van kleurige borden in flikkerend neon en brede parkings, weggemoffeld achter hoge hagen en plastic omheiningen om de klanten en hun auto's de nodige discretie te bieden. Ze maken deel uit van de Vlaamse folklore: plaatselijke ondernemers en hun werkmannen stopten er op vrijdagavond in hun overall om de werkweek weg te spoelen. Schoongewassen familievaders sprongen er op zondagochtend binnen wanneer ze naar de bakker werden gestuurd om pistolets. En de plaatselijke bevolking nam er nauwelijks aanstoot aan. Bekend is de prostitutie aan bijvoorbeeld de gewestweg tussen Nijlen en Herentals, de N43 van Gent naar Deinze en vooral de enige echte Chaussée d'Amour: de Luikersteenweg in Brustem, een deelgemeente van Sint-Truiden.

N13
`VLAAMSE KWALITEIT'

`Deze seksbars zijn eigenlijk een positief verhaal,' zegt Dirk D., een vaste klant van de bars aan de N13, die van Nijlen via Bouwel naar Herentals loopt. `Ik ben heel blij dat zoiets bestaat, dat er plekken zijn waar ze mij goed ontvangen. In al die jaren heb ik hier verdomd goeie seks gehad.' Dirk D. heeft in zijn leven moeilijke tijden gekend. En als de nood het hoogst was, dan waren daar de meisjes van plezier die voor de nodige troost en afleiding konden zorgen. Als grootverbruiker kent hij ondertussen elke hoerenbar in het Kempense groen. Dirk D. «Hier heb je niet dat rauwe en onbetrouwbare van de stadsprostitutie. Van pooiers is er geen sprake. Het is gewoon een hele fijne business: niets crimineels en meestal ook geen drugs. De meisjes in de bars werken onafhankelijk en krijgen hun deel van de verdiensten van de uitbater, die achter de bar staat. De normale prijs ligt tussen de 100 en 200 euro voor een half uur. De helft daarvan is voor de bar, de rest mag het meisje houden. Sommigen van die meisjes verdienen wel 10.000 euro per maand, als ze goed zijn. Je krijgt dan ook waar voor je geld: de dames bieden een uitstekende service, proper en hygiënisch. En je komt hier ook nooit van die geintjes tegen van vrouwen met wie je op voorhand een prijs afspreekt, en die vervolgens niet eens hun borsten willen tonen tenzij je 50 euro extra geeft. »Twintig, dertig jaar geleden was het hier nog helemaal de goede tijd. Toen zat hier heel veel zwart geld. De diamantslijpers die in het zwart bijklusten in Nijlen en Grobbendonk, de bouwondernemers die lak hadden aan belastingen... Veel van dat geld werd in het weekend uitgegeven aan hoeren en champagne. Zelfstandige ondernemers bouwden hier weleens feestjes waarbij ze de champagne in beken lieten stromen en hun maten op seks trakteerden. Leuke feestjes, hoor, ik heb ze zelf meegemaakt. Ik herinner me iemand die voor 5.000 euro aan champagne in een bad liet gieten en daar dan met een hoertje in ging zitten. Maar mensen doen zo zot niet meer, de rek is er een beetje uit. »Tegenwoordig heb je het internet, waarop escorts en meisjes die thuis ontvangen reclame maken. Die zijn veel goedkoper. Bovendien is het via internet heel gemakkelijk om gratis aan vrijblijvende seks te komen. Daar kunnen de provinciale prostitutiebars niet tegen op. Veel uitbaters stoppen er dan ook mee. Ze halen de neonreclame van de gevel en gaan in hun bar wonen.» Dirk D. gaat er wel prat op dat het overblijvende barmilieu aan de Bouwelsesteenweg, zoals dit stuk van de N13 heet, nog altijd grotendeels een Vlaamse affaire is, ook al komen heel wat meisjes in de bars uit het vroegere Oostblok, NoordAfrika en zelfs het toch wel erg verre Nepal. `Er zijn nog vol doende plekjes te vinden waar het een beetje is zoals vroe ger: volkse hoerencafé's, waar de burger ongestoord een be taalbaar pintje kan gaan drin ken en iedereen zich mag ko men prostitueren. De Vlaamse kwaliteit is nog altijd de gro te troef hier.' Verderop op de N13, richting Herentals, weet Dirk, is die amper nog te vin den. De Nijl, de laatste hoe rentent met lokale Vlaamse uitbaters, is al een tijd dicht. En de meeste andere seks etablissementen zijn intussen in handen gekomen van bui tenlandse seksondernemers, veelal Nederlanders. Al is daar op zich niks mee: Zij zien seks als pure business, nuchter op z'n Hollands: `Er word geneukt en ik verdien er m'n geld mee.' Ik heb er niets dan goeie erva ringen mee.'

N3
`POOIERLOOS? LARIE'

Aan de Luikersteenweg in de Truiense deelgemeente Brus tem stappen bejaarde koppels van hun fiets voor een kop kof fie op het drukke terras van Taverne Winston. Aan de over kant van de weg staan schaars geklede jonge vrouwen voor overgebogen te heupwiegen in de drie met rode neonlam pen verlichte vitrines van de Love Bar. Eén van hen steekt haar hand in haar minuscule slipje, terwijl de andere haar achterwerk tegen de groeze lige ruit duwt. De oude men sen nemen plaats op de ter rasstoelen met een glimlach op het gezicht.

`Dat is toch plezant!' zegt Ludwig Vandenhove (SP.A), de man die achttien jaar lang burgemeester van SintTrui den was en sinds 2013 ze telt als gedeputeerde voor de provincie Limburg. `Toen ik in 1995 burgemeester werd, zei de lokale CVP onmiddellijk te gen mij: `Die gordijnen moe ten dicht!'. Maar ik heb dat al tijd onnozel gevonden.' Het is één van de stokpaard jes van Vandenhove: de pros titutie aan de N3gewestweg die van SintTruiden tot in Luik loopt en in het hele land al de cennia bekend staat als de Chaussée d'Amour. De socia list is één van de vurigste pleit bezorgers van de volledige le galisering van prostitutie in dit land. `Het is ongelooflijk hypo criet om het te willen verbie den en de hoerenlopers te gaan beboeten,' zegt hij. `Prostitutie gaat echt niet zomaar weg. Al leen de legalisering maakt het mogelijk om op te treden tegen de criminele uitwassen.' Vandenhove zag in zijn tijd als burgemeester hoe het provin ciale prostitutiemilieu aan de Luikersteenweg geïnfiltreerd werd door buitenlandse uitba ters. Vandenhove «Ik ben bijna twee decennia burgemeester van SintTruiden geweest. In mijn beginperiode zaten er in die bars vrijwel uitsluitend uit baters van hier: Truienaars en een paar Luikenaars. Hun kin deren gingen hier gewoon naar school. Maar zo'n tien jaar ge leden begon dat te veranderen, nadat men in Luik een aantal buurten had schoongemaakt. Veel Luikse baruitbaters ver huisden naar SintTruiden. En sinds een aantal jaren is het duidelijk dat zich hier een heel zwart en crimineel economisch circuit heeft ontwikkeld.» Twee jaar geleden, in Van denhoves laatste jaar als bur gemeester, ontplofte de boel aan de Chaussée d'Amour. Eind juni van dat jaar ondernamen de Turkse broers en pooiers Ayhan en Cuma Tatar een straf expeditie tegen de prostitutie bar The Lobby, op nog geen 100 meter van Taverne Winston. De Tatars, die opereerden vanuit de tegenoverliggende hoerentent Tropical, beweer den later dat Yilmaz Ocak, op dat moment de huurder van The Lobby en de Vesuve, hun bars aan de Chaussée d'Amour wilde inpalmen. Ocak was zelf al twee etablissementen kwijt gespeeld nadat ze door de ge meente werden gesloten. Om zijn Turkse concurrenten te in timideren, zou Ocak zijn Bul gaarse knokploeg naar de Tro pical hebben gestuurd om de daar werkende vrouwen te dwingen om voor hem te ko men werken. Als antwoord be wapenden de Tatarbroers zich, samen met nog een paar vrien den, met matrakken, traangas en pistolen en namen ze The Lobby onder vuur. Vandenhove «In The Lob by ging het duidelijk over de controle over de bars aan de Chaussée d'Amour door crimi nele buitenlandse clans. Ik heb toen een signaal aan de ande re uitbaters willen geven dat dit niet meer door de beugel kan, en heb een groot gedeelte van de bars laten sluiten. Ze wa ren immers niet in orde met de simpelste dingen, zoals tapver gunningen. De informatie die ik toen kreeg van de politie, doet vermoeden dat de uitba ters niet alleen in de prostitutie actief zijn, maar ook in andere zwarte sectoren zoals huisjes melkerij, de illegale transport sector, de koppelbazerij in de bouwsector, en wie weet wat nog allemaal. Het gaat hier om criminele parasieten die zich vasthechten aan de prostitutie, die wel illegaal is, maar wordt gedoogd, en die de bars en de meisjes gebruiken als dekman tel voor allerhande criminele activiteiten.»

SEKS IN EEN OFFSHORE

Een blik in het handelsregister maakt duidelijk waar Vanden hove het over heeft. In de ros se buurt, die helemaal door loopt tot in Heers en over de taalgrens heen tot in Oreye en Crisnée, wemelt het vaak van de eenmanszaken en bvba's die vaker van zaakvoerder wisselen dan u en wij van onderbroek. De eenmanszaken zijn in fei te schijnzelfstandigen, werken de meisjes die door de baruit bater worden aangezet om zich als zelfstandige in te schrijven of om zaakvoerder of vennoot te worden in hun bvba. De uit baters verkopen hen een aan deel en laten hen een Neder landstalig contract tekenen dat ze niet begrijpen, en in eens zijn ze medezaakvoerder van een club. Met deze con structie moeten de uitbaters annex pooiers amper of geen sociale lasten afdragen, terwijl ze wel de baas blijven: zij be palen waar de meisjes werken, wanneer ze werken en hoeveel geld ze moeten afgeven. De meeste (stro)vrouwen komen uit OostEuropa, met name uit Roemenië, Polen, Tsjechië en Bulgarije. De uit baters en pooiers zijn Turken, Bulgaarse Turken en Pomak ken (islamitische Bulgaren), met hier en daar een Hongaar se pooier, een Servische seks onderneemster of een kluit je Belgische Italianen. In hun boekhouding schermen ze met vreemde vennootschappen: een Britse postbusfirma uit Kent, en offshores uit Luxem burg, Curaçao en het Ameri kaanse Delaware ­ niet toe vallig een notoir witwasoord. `Die bars worden om de ha verklap overgenomen,' zegt Commissaris Dirk Minten, af delingshoofd mensenhandel, mensensmokkel & zedende licten van de Federale Gerech telijke Politie in Hasselt, `de ene bvba volgt de andere op. Zo wil len die mannen het ons moeilijk te maken om uit te zoeken wie er achter de schermen aan de touwtjes trekt. Maar er wordt wel tegen opgetreden. Enkele jaren geleden waren er 66 seksbars, nu zijn er nog maar 44. Dat aantal is vastgelegd onder de vorige burgemeester Vandenhove. Meer mogen het er niet worden.'

HUMO Hoe groot is de rol van de buitenlandse pooiers in dit soort prostitutie? Hier en daar blijf je horen dat de Luikersteenweg een pooierloze omgeving is.... Dirk Minten «Pooierloos? Larie. Een pooier is iemand die een meisje in de prostitutie tewerkstelt en daar zelf ook geld aan verdient. Hij leeft op de kap van de dame die zich prostitueert. Het gangbare tarief in Sint-Truiden is 50 procent voor de pooier. Met het parket hebben we afgesproken dat we geen jacht maken op gevallen waarbij een meisje vrijwillig en bewust vanuit het buitenland hier in een bar komt werken en aan de pooier, zelfstandige of baruitbater 50 procent van haar inkomsten afstaat en netjes wordt ingeschreven en behandeld. Op alles wat daar niet aan beantwoordt ­ geweld, dwang, shiften van 12 uur, afnemen van geld en paspoort, opsluiting en verkrachting ­ jagen we wel. Dergelijke excessen worden overigens vrij regelmatig vastgesteld aan de Luikersteenweg.» In juli van vorig jaar werd een bende Roemeense mensenhandelaars veroordeeld tot gevangenisstraffen, waarbij de organisator Andrian B. 7 jaar kreeg. De bende ronselde jonge meisjes, sommigen zelfs minderjarig, in een achtergestelde regio in Roemenië, waarna ze de nieuwe rekruten naar Portugal brachten. Daar werden sommige meisjes voor 5.000 euro aan plaatselijke pooiers verkocht. Na problemen met het Portugese gerecht werden de meisjes overgebracht naar Sint-Truiden, waar ze aan het werk werden gezet in bars als de Coconuts, New Cabaret, en The Lobby. De mensenhandelaars opereerden vanuit appartementen in Tienen. De meisjes werden als slaven behandeld en moesten shiften van 12 uur draaien. Naar verluidt kregen ze na hun shift vaak nog een emmer koud water over zich heen omdat de baas ook gebruik wilde maken van hun gratis seksuele diensten. Eind 2012 maakte zwaarbewapende politie-eenheden een einde aan het handeltje toen ze bij enkele bars en de Tiense appartementen binnenvielen. Minten «Dat was een zuivere zaak van mensenhandel. Roemeense pooiers hebben hier meisjes uit hun eigen land uitgezet en een heel carrouselsysteem opgezet: van het ronselen en overbrengen naar de appartementen in Tienen tot en met het af en aan rijden naar de Chaussee d'Amour, waar ze in erbarmelijke omstandigheden moesten werken. Dat was pure seksuele uitbuiting.»

HUMO Draaien er op dit moment vergelijkbare systemen aan de Luikersteenweg? Minten «Zeker. Oost-Europese meisjes ­ en dat is toch de meerderheid aan de Chaussée d'Amour ­ die voor zichzelf werken zijn er bijna niet. Ik wil daar liever niet te veel over zeggen, om geen geen slapende honden wakker te maken. Maar je kunt er dus donder op zeggen dat er elk jaar meerdere onderzoeksdossiers over dit soort zaken aan de Chaussée d'Amour lopen, die soms ook over meer dan één club gaan. Sommige eigenaars hebben meerdere bars, die ze onderbrengen bij verschillende, vaak wisselende bvba's. Bij het parket wordt bovendien bij elk onderzoek naar een bar of club een witwasonderzoek gekoppeld.»

HUMO Waar gaat dat geld naartoe? Minten «Het wordt geïnvesteerd in plaatselijk vastgoed, om het eigen territorium aan de Chaussée d`Amour uit te breiden. Maar nog veel vaker zien we dat het geld verdwijnt naarhet buitenland, naar de landen van herkomst, waar het eveneens in vastgoed wordt gestoken.»

HUMO Hoe zijn de OostEuropeanen erin geslaagd de boel over te nemen? Minten «Tien jaar geleden, toen de meeste bars in handen waren van lokale Belgische uitbaters, zagen we de eerste ondernemers uit Oost-Europa en Turkije arriveren. Die pioniers verdienden grof geld en daarna werd het een invasie. Er is nu een serieus overwicht van Oost-Europeanen en vaak Bulgaarse Turken. Het ligt ook voor de hand dat Bulgaarse Turken en Turken met elkaar zijn gaan samenwerken: ze spreken dezelfde taal. Er moet gecommuniceerd worden met de ronselaars in het thuisland, er moeten vluchten worden geregeld ­ meestal via de luchthaven van Eindhoven... Zij zijn het die zijn begonnen met het oprichten van al die bvba 's.»

BRANDENDE LAMBORGHINI

HUMO Veel clubs maken gebruik maken van gewapende `beveiligingsdiensten'. Minten «Er lopen inderdaad gewapende gasten rond. Er is weleens door een vitrine geschoten en een bar werd ooit in brand gestoken met molotovcocktails. Ik kan dat niet ontkennen.» Minten verwijst onder meer naar incidenten uit 2009, toen er 16 kogels op de bar Cabaret werden afgevuurd. De prostituee zat nog in de vitrine, maar raakte enkel lichtgewond. Een paar maanden daarvoor werd de Love Bar twintig keer geraakt met kogels en werd op de parking van The Lobby een gele Lamborghini van 225.000 euro, eigendom van een baruitbater, in brand gestoken. Minten «Dat is inderdaad het werk van knokploegen. Zij zitten niet op de Luikersteenweg zelf, maar houden zich schuil in onder meer Luik, Verviers en Oreye en worden opgeroepen als er aan de Chaussée moet worden afgerekend. Daarna verdwijnen ze even snel als dat ze gekomen zijn. Dat zijn mensen met messen en vuurwapens. Ze hebben meestal dezelfde nationaliteiten als de pooiers en uitbaters.»

HUMO Is de strijd tegen de misdaad en het geweld op de Chaussée d`Amour nog te winnen? Minten «Het probleem kan aangepakt worden, maar we hebben de juiste instrumenten nodig. Ik ben een groot voorstander van het Nederlands model van `gewapend bestuur'. Daarbij beschikken de overheden ­ gemeentelijk, provinciaal, nationaal ­ over allerlei maatregelen om georganiseerde criminaliteit in te dijken. Het gaat vooral om het weigeren en intrekken van vergunningen, of de afgifte koppelen aan een aantal strikte voorwaarden. Maar onze federale en Vlaamse overheden hebben nog niet voor een omkaderende wet gezorgd. Zolang we die niet hebben, maken de juristen brandhout van onze maatregelen.»

HUMO Is men in SintTruiden te vinden voor gewapend bestuur? Minten «We hebben daar bij het stadsbestuur uiteraard op aangedrongen. Maar om de één of andere duistere reden zijn ze nog niet zo ver om daar werk van te maken en het barmilieu met een stringent vergunningsbeleid aan banden te leggen. De vroegere burgemeester Vandenhove heeft naar mijn mening een beleid gevoerd waarbij hij de prostitutie veeleer als plaatselijke folklore beschouwde. Clubs definitief sluiten of serieuze beperkingen opleggen, dat was niet aan hem besteed. Misschien dat de burgemeesterswissel voor verbetering gaat zorgen? Maar ingrepen in de prostitutie roepen altijd weerstand uit bepaalde hoek op. Toen de plaatselijke CD&V onder de nieuwe burgemeester Veerle Heeren overwoog om gordijnen voor de vitrines te laten hangen, was er flink wat tegenstand van de klanten: die willen dat de vleeskeuring vanuit de auto blijft bestaan.»

`Ook de Chaussée d'Amour is in handen gevallen van de georganiseerde misdaad uit Oost-Europa'

CHAUSEE D'AMOUR

`Het is hypocriet om prostitutie te willen verbieden. Alleen de legalisering maakt het mogelijk om op te treden tegen de criminele uitwassen'

LUDWIG VANDENHOVE , EX-BURGEMEESTER VAN SINT-TRUIDEN

Commissaris Dirk Minten: We maken geen jacht op gevallen waarbij een meisje vrijwillig en bewust vanuit het buitenland hier in een bar komt werken en aan de pooier, zelfstandige of baruitbater 50 procent van haar inkomsten afstaat en netjes wordt ingeschreven en behandeld. Op al de rest wel.

© Sanoma Magazines Belgium

 

 

Zie ook ‘Chaussée d’amour: stand van zaken’ van 05-07-2012 en ‘Dancing Montini: het vervolg!’ van 26-04-2012 op deze website.