Dat zegt gedeputeerde van Leefmilieu en Natuur en voorzitter van de vzw Bosgroep Limburg Ludwig Vandenhove als reactie op recent verschenen krantenartikels. (1) (2) 

Op woensdag 11 juli 2018 verscheen in De Standaard een artikel met als titel ‘Naaldbossen moeten wijken voor ons kraantjeswater’.
In dat artikel vergelijken bioloog Jan Staes (Universiteit Antwerpen) en Frederik Naedts (vzw Natuurpunt) de Kempense naaldbossen met ‘een geasfalteerde parking’.
Verder in het artikel worden de Kempense naaldbossen omschreven als ‘akkers met bomen op, die weinig ruimte laten voor andere planten en dieren’.

“Het is spijtig hoe de publieke opinie beïnvloed wordt door dit eenzijdig en negatief beeld van het naaldbos”, aldus Ludwig Vandenhove.
“Het betoog -we moeten meer water capteren- is goed bedoeld, maar de vergelijkingen zijn uit de lucht gegrepen.
De waterbalans van bossen wijkt juist het sterkst van alle vegetaties af van een geasfalteerd oppervlak.
Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat van alle landbedekkingen een bosbodem het best water laat doorsijpelen.

Daarnaast wordt met de eenzijdige benadering van het waterhoudend vermogen van bos de multifunctionaliteit danig met de voeten getreden.
Met de vzw Bosgroep Limburg stimuleren we al jaren een ‘multifunctioneel bosbeheer’, een term die verankerd is in Vlaamse natuurwetgeving.
Multifunctioneel beheer betekent dat  we in onze boscomplexen streven naar een gezond evenwicht tussen het ecologische, het sociale en het economische aspect. Grove den, een soort die voornamelijk als stuthout voor de mijnen werd aangeplant, is een inheemse boomsoort die ook vandaag als leverancier van grondstofhout een ecologisch belang heeft.
In een goed gedund grove dennenbos is er ruimte voor verjonging van andere soorten, struiken en kruiden en voor insecten en dieren die op licht en warmte gesteld zijn.
In de Kempen staan voldoende gemengde bossen met grove dennen die dit aantonen.

Onze naaldbossen hebben tevens hun belang voor andere belangrijke ecosysteemdiensten als filteren van fijn stof, leveren van zuurstof, regelen van temperatuur en voorzien van een aangename omgeving om te ontspannen. Voor heel wat cruciale ecosysteemdiensten hebben we dit bos dus echt nodig.

Waar we als provincie Limburg  via de vzw Bosgroep Limburg uiteraard wel voorstander van zijn, is de omvorming van monotone dennenbossen naar meer structuurrijke, natuurlijke (loof)bossen.
Dit doen we door na dunningen actief inheemse soorten als eik, beuk, linde en boskers aan te planten.
Dit geeft de biodiversiteit een grote boost en maakt bossen en de omgeving meer weerbaar tegen klimaatverandering.

Hoewel heidegebieden ongetwijfeld belangrijk zijn als natuurbeeld en als leefgebied voor verschillende soorten, mogen we niet vergeten dat dit een ‘cultuurlandschap’ is dat enkel in stand kan worden gehouden door menselijk ingrijpen.
Als we de natuur zijn gang laat gaan, wordt zo’n landschap terug bos en op deze zandige gronden meestal een gemengd bos met loofhoutsoorten én grove dennen.

Conclusie: de inhoud van dit artikel moet minstens sterk genuanceerd worden!”.

(1) Naaldbossen moeten wijken voor ons kraantjeswater, De Standaard, 11-07-2018, p. 10.

(2) Bomen kappen pakt waterschaarste aan, De Morgen, 12-07-2018, p. 12 .

Zie ook Beleidsplan(nen) tegen de toenemende droogte van 18-07-2018 en  Naaldbossen zijn de groene erfenis van het mijnverleden van 11-12-2017  op deze website.