Vrijdag 7 september 2007 was mijn eerste schooldag. Vanaf nu geef ik immers elke week twee uur les in het koninklijk atheneum in Sint-Truiden in de zogeheten ‘vrije ruimte’. Ik geef het vak ‘politieke en sociaal-economische actualiteit’.

Vandaar dus mijn eerste schooldag!
Ik was al docent aan het Hoger Instituut voor Gezinswetenschappen in Brussel, ga vaak spreken voor studenten/leerlingen in het universitair, hoger of secundair onderwijs, maar dit is echt iets anders, iets nieuws, ‘echt leraar zijn’.

Waarom doe ik dit?
Vooreerst ben ik een enorme pleitbezorger van meer actualiteit, meer maatschappelijke context in het secundair onderwijs. Het is mijn vaste overtuiging dat onze maatschappij zo snel evolueert dat jongeren hier ook in het onderwijs moeten mee geconfronteerd worden.
In die context vind ik het principe van deze vrije ruimte, waarbij scholen de mogelijkheid krijgen om bepaalde vakken aan te bieden waaruit leerlingen kunnen kiezen en die niet tot het traditionele lessenrooster behoren, al een belangrijke stap vooruit.
Op de tweede plaats beseffen steeds minder mensen, zeker en vast ook jongeren, hoe dankbaar we mogen zijn dat we in een democratie (met al zijn gebreken, maar welk systeem is beter?) leven. Vandaar ook mijn overtuiging dat de bevolking (jongeren, maar niet alleen jongeren!) er via allerlei kanalen moet op gewezen worden dat onze democratie niet vanzelfsprekend is en dat bijgevolg politiek en politici onderdeel zijn van deze democratie en niet ‘een noodzakelijk kwaad’ zoals het maar al te vaak voorgesteld en aangevoeld wordt.
Ten derde wil ik als politicus uit de praktijk, die zoveel mogelijk probeert tussen de bevolking en tussen jongeren te zijn, eens ervaren wat het betekent als leraar te functioneren in een secundaire school en hoe deze groep 17- en 18-jarigen tegen de maatschappij en de politiek aankijkt. Als politicus probeer ik niet alleen stellingen te poneren en/of ideeën te lanceren of te verkondigen, maar ik probeer ze ook steeds in de praktijk waar te maken of te realiseren.

Naast het wegwijs maken van de leerlingen hoe het politiek en sociaal-economisch systeem in België en Vlaanderen functioneert, wil ik zoveel mogelijk ruimte laten om te discussiëren over de actualiteit, bij voorkeur over thema’s, die de jongeren zelf aanbrengen.
Ook gemeentelijk beleid en Europese en/of internationale onderwerpen zullen soms aan bod komen voor zover er raakpunten zijn met België en/of Vlaanderen.
De cursus is zo praktijkgericht mogelijk opgezet met gastsprekers, bezoeken aan de gemeenteraad, het parlement, etc.

Ja, net zoals elke leraar moet ik de ‘rij doen’, aan- en afwezigheden bijhouden, etc. Ik ben dus in het Koninklijk Atheneum in Sint-Truiden ‘één onder hen’.

Of ik hier nog tijd voor vind in mijn drukke agenda? Als je iets graag doet of iets wil ervaren, vind je altijd tijd. In die zin is dit geen werk in de traditionele betekenis voor mij zoals misschien sommigen van ‘mijn nieuwe collega’s’ dat ervaren.

Mijn ervaring na ‘de eerste schooldag’: vermoeiend, maar boeiend!