"We moeten solidair zijn met iedereen, die het minder goed heeft, ver van ons, maar ook dichtbij." Dit zei burgemeester
Ludwig Vandenhove tijdens de nieuwjaarstoespraak voor het stadspersoneel op 2 januari 2008.

Verder kondigde hij ook aan dat het stadsbestuur in 2008 een ‘crisischeque’ van 75,00 EUR toekent aan die groep inwoners, die het in het bijzonder moeilijk hebben met de steeds maar stijgende brandstofprijzen en de prijzen van andere consumptiegoederen.
Een ander aandachtspunt was dat het stadsbestuur in 2008 verdergaat op de ingeslagen weg wat duurzaam beleid betreft. Het stadspersoneel mocht alvast een gepersonaliseerde, hervulbare pen ontvangen en herbruikbare bierviltjes als onderzetter voor frisdank of een kop koffie.

Hieronder vindt u de volledige toespraak.

Toespraak van burgemeester
Ludwig Vandenhove naar aanleiding van de nieuwjaarsreceptie van het stadspersoneel, cultuurcentrum de Bogaard

Beste personeelsleden, actief of gepensioneerd
Collega’s uit het schepencollege, gemeenteraad, Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn (OCMW)-raad en de politiek in het algemeen, al dan niet nog actief
Dames en heren aanwezigen
Beste vrienden

Als burgemeester van de stad Sint-Truiden wens ik u in mijn persoonlijke naam, maar ook in naam van het schepencollege en de gemeenteraad, het allerbeste toe voor 2008.

Ik hoop dat al uw wensen en verlangens mogen uitkomen en het klinkt misschien als een cliché, maar vooreerst wens ik u vooral een goede gezondheid.
Of om het met de woorden van gouverneur Steve Stevaert te zeggen: iemand die gezond is, heeft vele wensen, iemand die ziek is, heeft maar één wens, namelijk (opnieuw) gezond worden.

Bij het begin van een nieuw jaar worden steeds goede voornemens gemaakt en in toespraken en teksten wordt er vaak opgeroepen tot meer wederzijds begrip, tot meer verdraagzaamheid, tot solidariteit met diegenen, die het minder goed hebben, etc.
Uiteraard is het goed dat deze (publieke) verklaringen gebeuren, maar als diegenen, die dit soort woorden in deze periode uitspreken, ook de daad bij het woord voegen, zijn we al een stuk vooruit.
Speechen en daarna gewoon overgaan tot de orde van de dag, heeft weinig zin.
"Geen woorden, maar daden!".

In Vlaanderen leven we in één van de beste landen ter wereld, misschien wel het beste.
We kunnen ons dan ook veroorloven om de daad bij het woord te voegen.
Nochtans merken we in de praktijk vaak het tegenovergestelde.
Hoe is het anders te verklaren dat dit jaar in de kerstperiode het record van betalingen met betaalkaarten andermaal gebroken is, de eerste foute kerstcadeaus op kerstavond al op verschillende veilingsites te vinden waren en hier ook weer alle records gebroken worden of het journaal op Eén op kerstavond eerst verslag uitbracht van een familie, die asielzoekers uitnodigde voor de kerstmaaltijd en aansluitend van een familie, die dit jaar omwille van het werk niet op skivakantie kon, maar via een wedstrijd van een private firma een sneeuwtapijt voor hun huis gestort kreeg?
De tegenstellingen en de inkomenskloof zijn in België en Vlaanderen nog nooit zo groot geweest!
Als politicus, die dagelijks tussen het volk is, merk ik dit ook.

We moeten solidair zijn met iedereen, die het minder goed heeft, ver van ons, maar ook dichtbij.
Treffend in dat verband is de bijdrage in 'Knack' van 12 december 2007, waarin 'de armoedebestrijders', vooral vrijwilligers, uitgeroepen worden tot 'mensen van het jaar'.
Het gaat over onthutsende cijfers: 1,5 miljoen Belgen, 25% van de 75-plussers, 36% van de alleenstaande ouders en 23% van de werklozen.
Het gaat ook vaak over mensen in onze eigen buurt of omgeving zonder dat we het beseffen, de zogeheten verdoken armoede.

Ik druk de hoop uit dat het inderdaad niet bij woorden blijft als dit soort wensen in deze periode uitgesproken wordt, maar dat dit ook niet vergeten wordt tijdens het jaar.



Dit geldt voor iedereen, maar zeker ook voor de politiek op alle niveaus!
Of gaan er morgen weer zware politieke discussies ontstaan als de 'begoede burger' iets meer belastingen moet betalen om haar/zijn solidariteit te tonen met diegenen, die het minder goed hebben, of om er uiteindelijk toe te komen dat 0,7% van het bruto nationaal product of van een gemeentebegroting naar de beleidsdomeinen duurzaam beleid, integratiebeleid en/of ontwikkelingssamenwerking gaat?
Dit zijn nochtans echte beleidskeuzes in de praktijk vertaald, niet enkel met woorden!
Solidariteit mag niet bij woorden blijven en moet elke dag van het jaar gelden, dag in dag uit, 365 dagen lang. Het moet als het ware een levenshouding zijn (worden) in ons rijke Westen en ons rijke Vlaanderen!

Ik ben dan ook bijzonder blij dat het schepencollege beslist heeft, net zoals in 2006, een crisischeque van 75,00 EUR toe te kennen aan die groep inwoners, die het in het bijzonder moeilijk hebben met de steeds maar stijgende brandstofprijzen en de prijzen van andere consumptiegoederen.
U merkt het: de stad Sint-Truiden geeft het goede voorbeeld!

En dames en heren, beste vrienden, als ik het over Vlaanderen heb, heb ik het uiteraard ook over onze eigen stad Sint-Truiden.

En dan spreek ik nog niet over alle mogelijke internationale conflicten, zoals in deze periode in Kenia en Pakistan en op zovele andere plaatsen in de wereld.
Zonder op de huidige politieke situatie in België in te gaan, hoop ik alleen maar dat we hier alles met overleg en dialoog kunnen blijven oplossen.

Ik druk de hoop uit dat we eveneens in 2008, ambtenaren en politici, weliswaar elk op hun eigen terrein en vanuit hun eigen achtergrond, goed zullen kunnen samenwerken om het imago van de stad Sint-Truiden hoog te houden.
Durven vooruitzien en beslissingen nemen, ook moeilijke, zoals de afgelopen beleidsperiodes is gebeurd, is hierbij noodzakelijk, maar er elke dag zijn voor de burger van Sint-Truiden zijn, een goede dienstverlening, zijn zeker zo belangrijk.
Alleen door dit laatste consequent aan te houden en door te trekken op alle overheidsniveaus, zullen we er in slagen om onze bijdrage te leveren om het vertrouwen van de burger in de overheid opnieuw te herstellen.
Alleszins bedankt voor de goede samenwerking gedurende 2007 en tijdens mijn inmiddels al 13 jaar burgemeester van deze mooie stad.

Het personeelsbeleid van de voorbije jaren zal verdergezet worden.
Aan de gemeenteraad van januari 2008 zal voorgesteld worden om een externe firma aan te duiden om de personeelssituatie door te lichten en ook na te gaan in hoeverre de Truienaar al dan niet tevreden is over bepaalde diensten.
De bedoeling is al zo te komen tot een actualisering van het personeelsorganigram.
Immers, personeel bij een stad moet mee evolueren met maatschappelijke tendensen.

De uitdaging qua personeelsbeleid blijft, net zoals de voorbije twee legislaturen, om de personeelskosten in de globale begroting te beheersen.
Bovendien moet een overheid, dus ook de stad Sint-Truiden, aandacht hebben voor allerlei sociale projecten, waarin personen kunnen tewerkgesteld worden, die het moeilijker hebben op de normale arbeidsmarkt, en waarbij er heel wat subsidies van de hogere overheden komen.

Momenteel gaat dit om en bij de 10% van het totale personeelsbestand zonder de specifieke promotoren, zoals de sociale werkplaats 'De Ploeg', waarmee de stad Sint-Truiden overéénkomsten heeft en waarvan de werknemers bijgevolg niet rechtstreeks in dienst van de stad zijn, mee te rekenen.

Enkele weken terug, meer bepaald op dinsdag 18 december 2007, is er op initiatief van de Vereniging van Vlaamse Steden en Gemeenten (VVSG) en de Koning Boudewijnstichting, een studiedag in Sint-Truiden georganiseerd rond het thema 'integrale veiligheid'.
'Integrale veiligheid' of 'leefbaarheid' of 'zich goed voelen in alle mogelijke omstandigheden'.
En veertigtal burgemeesters, schepenen, ambtenaren en politiemensen uit heel Vlaanderen zijn het Sint-Truidens model komen bekijken.
De uitdaging is om dit concept nog meer concreet gestalte te geven, vooral omdat het tegemoetkomt aan wat de burger vraagt, namelijk inspelen op allerlei kleine omstandigheden en/of euvels, waar die burger (veel) aandacht aan besteedt. De uitdaging is eveneens deze integrale veiligheidsgedachte ingang te doen vinden bij alle diensten, bij alle personeel, van hoog tot laag.
Kwestie van interne communicatie, maar ook van de Sint-Truidense belastingsbetaler zo goed mogelijk te dienen.

Enkele jaren na elkaar heb ik hier al een oproep gelanceerd aan jullie personeelsleden om zoveel mogelijk te melden wat jullie zelf dagelijks zien, of wat familie, vrienden en/of kennissen opmerken, of om suggesties aan te brengen om de werking van de stadsdiensten en/of de dienstverlening te verbeteren.
Na mijn oproep van vorig jaar is er een heus reglement uitgewerkt, waarbij de stadssecretaris tijdens de laatste vergadering van het schepencollege voorstellen kan doen.
Twee personeelsleden vallen voor dit jaar in de prijzen: Daisy Fissette voor 100,00 EUR voor haar onderricht over het Parnassus-programma aan andere personeelsleden en Joachim Elen voor 400,00 EUR voor een aantal initiatieven qua informatica waar heel het personeel en de stad Sint-Truiden baat bij hebben.
Proficiat Daisy en Joachim en ik hoop dat er een 'gezonde strijd' tussen alle personeelsleden op gang komt, zodat de keuze elk jaar moeilijker wordt en we dit budget misschien moeten uitbreiden.

Geen probleem, dit laatste zullen we graag doen!

Als stad hebben we ook een voorbeeldfunctie op het vlak van duurzaam beleid.
Als burgemeester, die ook bevoegd is voor duurzaam beleid, ben ik dan ook blij u vandaag twee geschenken te kunnen aanbieden.
Enerzijds gaat het over een pen, anderzijds over viltjes met een specifiek logo op waardoor onze stad ook nog eens extra gepromoot wordt.
De bedoeling van de pen is ze permanent (bij voorkeur tijdens het werk) te gebruiken en de vulling te vervangen. De bedoeling van de bierviltjes is ze op het werk te gebruiken (als onderzetter voor de frisdrank of de kop koffie) en alzo naar de bezoekers toe op een uniforme manier het logo en het imago van de stad te benadrukken.

Ook in de toekomst rekenen we op uw medewerking op het vlak van het duurzaam beleid, onder andere om de Kyoto-norm te behalen, van Sint-Truiden een fair-trade-stad te maken, etc.
In het kader van de beleidsnota rond een globale aanpak qua duurzaam beleid, integratie en ontwikkelingssamenwerking zal u hier ongetwijfeld nog van horen. Ook hier geldt immers "Geen woorden, maar daden"!.

Tot slot nog enkele dankwoorden:
- aan de voorzitter en de leden van de koninklijke vriendenkring van het stadspersoneel;
- aan alle gepensioneerden en gedecoreerden, die we onmiddellijk gaan huldigen.

Uw speciale aandacht vraag ik hierbij voor de zogeheten inningsagenten van de veemarkt, die vorige week donderdag 27 december 2007 hun laatste dag 'geklopt hebben', vermits de veemarkt voortaan privé zal uitgebaat worden.

Het ga je goed in 2008!

Een prettige receptie en een gezellige fuif.