Gaan we naar een paars/groene federale regering?
Voor mij geen probleem.

Ik behoor tot de minderheid van de nog actieve politici, die de vorige paarse federale regeringen meegemaakt hebben.
Zelfs van dichtbij: de eerste regering van Guy Verhofstadt met Groen als federaal volksvertegenwoordiger, de tweede regering onder Guy Verfofstadt zonder Groen als senator.

Er zijn nu heel wat twijfels of paars/groen haalbaar is.
Zijn de programma’s, vooral sociaal economisch, van de Groenen, de Liberalen en de Socialisten verzoenbaar? Die twijfels waren er eind jaren ‘90 evenzeer, zelfs nog meer dan nu.

Ik besef dat het aartsmoeilijk zal zijn om zo een paars/groene regering op de been te brengen, maar het zal moeten.
De uitdagingen zijn groot: de begrotingstoestand, de socio-economische toestand, het migratieprobleem, de klimaatproblematiek, de sociale zekerheid en nog een aantal andere dossiers. Moeilijk dus, maar moeilijk gaat ook.

Wat mij betreft, is er zelfs geen alternatief.
Voor mij is het duidelijk: N-VA is niet (meer) geïnteresseerd in een federale regeringsdeelname. Dus moet paars/groen bewijzen dat ze wel degelijk een regering kunnen vormen, zelfs in deze moeilijke tijden.

Met Paul Magnette het veld in te sturen, bewijzen wij als Socialisten dat we onze verantwoordelijkheid (kunnen) opnemen.
Het is nu aan de andere partijen om hetzelfde te doen: Groen -Ecolo, maar vooral Open Vld-MR en in mindere mate de CD&V.
Paars met de vroegere kartelpartners N-VA en CD&V in de oppositie is dan een realistisch scenario.

Gaat dit problemen geven met de Vlaamse regering, waar de N-VA deel van uitmaakt? Dat zal wel zo zijn. Maar wat ik raar vind, is dat het juist die partijen en die personen zijn, die altijd gepleit hebben voor afzonderlijke parlementen en niet samenvallende verkiezingen, die hier een probleem rond maken. Nog meer, het zijn juist die partijen, kijk vooral naar de N-VA, die dit land nog meer willen opsplitsen.
Van inconsequentie gesproken.

Aan politiek doen, is op bepaalde momenten ook verantwoordelijkheid opnemen.
Daarom stemmen de mensen voor ons.
Wij als Socialisten doen dat nu opnieuw, hopelijk volgen de andere partijen.

De keuze van mij voor paars/groen nu is ingegeven door objectieve feiten en toestanden. Maar ik geef toe dat er ook een zekere subjectiviteit meespeelt.
Ja, ik heb een zekere heimwee naar paars.
Een beetje nostalgisch kijk ik terug naar de paarse regeringen met veel meer openheid en debat, onder andere rond etische dossiers, zoals abortus en euthanasie, het migrantenstemrecht en het afnemen van de toelagen van het Vlaams Blok na hun veroordeling wegens rascisme.
Om dan nog niet te spreken van mijn schitterende jaren als burgemeester van Sint-Truiden onder de echte paarse coalities.

• Zie onder andere ook ‘Wil N-VA wel in een federale regering?’ van dinsdag 5 november 2019 op deze website.