Sinds formateur Elio Di Rupo op maandag 4 juli 2011 zijn formateursnota heeft bekendgemaakt, proberen politieke partijen, zeker in Vlaanderen, elkaar vliegen af te vangen door toch maar te zeggen dat zij de middenklasse meer willen sparen dan door de voorgestelde maatregelen in die nota.

Over de personen, die het in onze samenleving alsmaar moeilijker hebben, rept geen enkele partij met een woord, ook wij niet als sp.a. Nochtans is dat onze taak: als de sp.a deze bevolkingscategorieën niet meer verdedigt, wie gaat het dan wel doen?

Voor mij is de boodschap simpel: de banken, de grote bedrijven met hun notionele intrestaftrek moeten zeker niet gespaard worden en moeten fors inleveren, etc.
Hetzelfde geldt voor de hogere inkomenscategorieën.
Dit geld moet voor alles dienen voor die inwoners, die het minder goed hebben.

En de middenklasse? Ook zij zullen in verhouding moeten bijdragen aan de crisis.
Moeten wij als sp.a schrik hebben om dat te zeggen? Neen, want we moeten aan die middenklasse zeggen, of beter uitleggen, dat zij precies door het beleid van de Socialisten, onder andere qua sociale zekerheid, tot die categorie behoren en dat wij er alles zullen aan doen om ervoor te zorgen dat zij het zo goed mogelijk blijven hebben.

Dat is solidariteit!

Zie onder andere de tekst ‘Een duidelijke lijn en een stuk linkser!’ van 30 juni 2011 op deze website.