Verlof in eigen streek

“Waarom niet?”, zegt Vlaams parlementslid Ludwig Vandenhove.
“Mijn echtgenote Sonja en ik hebben het afgelopen weekend, het laatste weekend van 2019, doorgebracht in Voeren, in het eigen Limburg.

Meer moet dat niet zijn.
Ontspannend, even weg van thuis, wat ideeën en inspiratie op doen.
Positief voor de regionale economie en goed voor het klimaat in plaats van een verre trip.

Het geeft bovendien de kans om nog maar eens te beseffen hoeveel troeven wij hebben in onze eigen provincie Limburg.
Zoveel dat we het vaak zelf niet meer beseffen.
(Een) beleving(en) op zich zonder grote, dure projecten op te moeten zetten.
Het blijft mijn overtuiging dat we in Limburg nog meer moeten inzetten op ons groen en onze natuur en dat we deze moeten onderhouden en koesteren. Ik ben mij daarvan bewust, maar wil mij toch telkens opnieuw overtuigen door in eigen regio te wandelen, te fietsen of nog nieuwe dingen te ontdekken.

Op zondag 29 december 2019 hebben we de Kapelletjeswandeling gedaan.
Veel modder, veel klimmen, maar ook prachtige vergezichten en formidabele natuur.
Op maandag 30 december 2019 hebben we het bij een kortere wandeling gehouden in de omgeving van ’s-Gravenvoeren.

    

Een verblijf in een bed and breakfast (B&B) ‘laken & servet’ in Moelingen.
Je zit op een uurtje van thuis en toch zie ja al andere gewoonten.
Op zaterdagavond in brasserie ‘de Berwien’ een live orkestje, die hoempapa-muziek spelen, waar toch de lokale jeugd op afkomt.
Ik zie het in onze dorpen in Sint-Truiden niet meer gebeuren.
Dat is net het mooie: de diversiteit in eigen regio, de diversiteit tussen de verschillende gemeenten, dorpen, buurten.
Elk haar/zijn eigen identiteit met gelijkenissen en onderlinge verschillen, geen Vlaamse identiteit.

Laat mij dat nu net meer opvallen in Voeren, in de jaren ‘80 het strijdtoneel tussen Walen en Vlamingen.
Wat gaat de geschiedenis toch snel. Of vergeten we vooral snel.
Sommigen zeiden toen dat we in België (opnieuw) kort bij een burgeroorlog stonden en maakten zelfs vergelijkingen met de Koningskwestie.
Je ziet er nog wat ‘sporen’ van, zoals gekalkte boodschappen, maar voor het overige is het vredig in Voeren.

Ik ben blij dat ik indertijd als burgemeester van Sint-Truiden een soort verbroedering met Voeren opgestart ben.
Niet zozeer omwille van het Vlaamse karakter van Voeren, wel om het unieke karakter qua natuur, uitzichten,  landschappen, wandelingen.
Een traditie, die tot op vandaag nog steeds bestaat.”