Wat vergeten we toch snel...

“Is België nu ineens niet meer te ingewikkeld?”, vraagt gedeputeerde Ludwig Vandenhove zich af als voorzitter van B Plus.

Uiteraard is dit maar een afgeleide van het echte probleem: de vele slachtoffers bij de bomaanslagen.

Na de terroristische aanslagen van dinsdag 22 maart 2016 konden we er niet langs in de media. Naast de term 'failed state' werd door veel commentatoren en opiniemakers - terecht! - aangehaald dat dit misschien wel eens te maken zou kunnen hebben met de te ingewikkelde Belgische staatsstructuur.

Als 'oude Belg' en voorzitter van B PLus was ik tevreden. Eindelijk dacht ik.

Zou ik dan toch niet voor niets er bijna dagelijks bij het passeren van dossiers, tijdens vergaderigen, etc. op wijzen dat dit land er elke dag ingewikkelder en moeilijker op wordt. En wie A zegt, moet B zeggen: het is vooral sinds de diverse staatshervormingen dat deze situatie zich voordoet.

Wat we in Vlaanderen zelf doen, doen we NIET beter!

Er zijn toen enorm veel opiniestukken geschreven, waarvan ik er maar twee aanhaal.
Enerzijds dat van bedrijfsleider Johnny Thijs in De Tijd (1). Anderzijds dat van emeritus hoogleraar sociologie Luc Huyse in De Standaard (2).

De aandacht is (wat) stilgevallen, spijtig. Maar aan de overkant, ik bedoel de politiek, bleef en blijft het stil. Ja, ik behoor tot de groep politici, maar dat belet mij niet om de dingen te zeggen, zoals ik denk dat ze zijn. Ik doe dat ook in andere dossiers.

Alles van het bord afvegen en van een wit blad beginnen? Neen, ik ben realist, dat gaat niet.
Alles bij het oude laten? Neen, daar zal ik blijven tegen vechten op mijn manier, elke dag, in elk dossier erop wijzend hoe ingewikkeld dit land en vooral Vlaanderen geworden is.
Wat is dan de oplossing? Het op de politieke agenda zetten en systematisch de vraag durven stellen of het onder andere niet beter en logischer zou zijn om bepaalde dossiers en/of beleidsitems opnieuw te herfederaliseren.

We moeten durven zaken, zoals die momenteel georganiseerd worden, in dit land in vraag te stellen.

Hier moeten zoveel mogelijk groepen en instanties bij betrokken worden. Hie ben ik het dus ten gronde eens met Luc Huysse. Maar eveneens en voor alles, de politiek moet hierbij betrokken worden. Ook al spelen politieke partijen in onze huidige democratie al lang niet meer de eerste viool, voor mij blijven ze essentieel in onze democratie.

Politici van alle beleidsniveaus, waar wachten we op?
Politici zijn er om de maatschappij te verranderen, te verbeteren. Daarom doe ik alleszins nog elke dag aan politiek.

(1) THIJS, J. Wat nu, vrienden politici? De Tijd, 30-03-2016, p. 11.
(2) HUYSE, L. België heeft een nieuw mirakel nodig. De Standaard, 01-04-2016, p. 36.

 

Zie onder andere Wat vergeten we toch snel. www.dewereldmorgen.be, 20-04-2016 en bplus.be/wat-vergeten-we-toch-snel/, 19-04-2016.

Zie ook Stilte aan het communautair front van 25-02-2015 op deze website.