Dit zei burgemeester Ludwig Vandenhove naar aanleiding van de officiële opening van de nieuwbouw van de basisschool ‘de Zonnebloem’ van GO! Onderwijs van de Vlaamse gemeenschap in Wilderen, een deelgemeente van Sint-Truiden, op vrijdag 8 juni 2012.
Tegelijkertijd werd ook het 170-jarig bestaan van de school gevierd.

Hieronder vindt u een aantal elementen uit de toespraak van Ludwig Vandenhove.

“Proficiat aan mevrouw de directeur, alle leerkrachten, alle personeel en aan alle verantwoordelijken van het GO! Onderwijs van de Vlaamse gemeenschap.
Het is een goede beslissing geweest om in dit gebouw en in deze vestiging te investeren.
Directeur Mady Heusdens heeft er lang genoeg voor gelobbyd en geijverd (en gewacht). (Grapje!).

In 2003 hebben wij het stedelijk onderwijs overgedragen aan enerzijds het vrije net en anderzijds het GO! Onderwijs van de Vlaamse gemeenschap.
Voor mij was dit geen besparingsoperatie, maar een bewuste beleidskeuze.
Ik vind nu eenmaal dat elk beleidsniveau haar of zijn prioriteiten heeft en de nodige specialisatie aan de dag moet kunnen leggen.
Voor mij is het geen taak van een gemeente of een stad om onderwijs te organiseren.
Andere instanties lenen zich daar meer toe en zijn daarin gespecialiseerd.

Buiten dit gegeven hebben bij deze overgave nog 2 andere elementen meegespeeld: enerzijds hebben wij de vroegere gemeentescholen toebedeeld aan de 2 netten in functie van hun leerlingenaantal, anderzijds in functie van wat ik ‘logische verbanden’ noem. Met andere woorden, welke vroegere gemeentescholen waren gericht op welke instellingen van het secundair onderwijs?

Hoewel ik zelf een product ben van het gemeenschapsonderwijs, nog meer van het vroegere rijksonderwijs, en ik mijn verleden zeker niet wil afzweren - ik ben daar fier op - is het mijn overtuiging dat ouders op dit ogenblik slechts in een beperkte mate hun schoolkeuze laten beïnvloeden door het net.
Uiteraard spelen elementen zoals bereikbaarheid, infrastructuur, ligging, etc. een rol, maar de doorslag wordt uiteindelijk gegeven door mensen: de directie en het personeel.
Dit wordt bevestigd door het feit dat onze vroegere gemeentescholen, of ze nu overgegaan zijn naar het vrij onderwijs of naar het gemeenschapsonderwijs, leerlingen blijven winnen.

Voor de ouders is er in wezen niets veranderd.
Dat is de reden waarom de kritiek, die er oorspronkelijk was op deze overgave, relatief snel weggeëbd is.
En wij laten de vroegere gemeentescholen niet vallen. Maar 2 voorbeelden hier in Wilderen: de investering van de stad in de speeltoestellen, die gemeenschappelijk kunnen gebruikt worden door de leerlingen en de kinderen uit het dorp en het asfalteren van de parking, die ook dienst doet voor de lokalen/zaal van ‘De Wilduraantjes’.

Dichtbij de burgers en dichtbij de mensen is iets wat wij heel vaak horen. Voor mij is dat ook de enige grondige en fundamentele oplossing om onze maatschappij opnieuw in de goede richting te laten evolueren.
In die zin zijn buurt-, dorps- en wijkscholen enorm belangrijk.
Samen met parochies - ook al lopen de kerken leeg - zijn scholen de ideale plaatsen om mensen samen te brengen.

De overheid moet dan ook inzien dat hier geld moet in geïnvesteerd worden.
Natuurlijk moet er, om een minimale kwaliteit te garanderen, rekening gehouden worden met normen, zoals bijvoorbeeld hoeveel kinderen er minimum in een school moeten zitten om didactisch en opvoedkundig verantwoord te zijn.
Cijfers en normen zijn niet alles.

De overheid en de politiek moeten de moed hebben om op termijn te denken en hier geld in investeren."