Op donderdag 29 november 2012 werden in de Academiezaal, Plankstraat 18 de resultaten voorgesteld van de bevraging, die de stedelijke seniorenraad van Sint -Truiden de afgelopen 2 jaar heeft georganiseerd naar het armoederisico bij Sint-Truidense senioren.

“Een schitterend initiatief, waarbij jongeren en senioren samengewerkt hebben rond het steeds maar toenemend armoedeprobleem in onze samenleving, ook in Sint-Truiden.”, zegt Ludwig Vandenhove.
“Ik wil de stedelijke seniorenraad en de participerende scholen - leerlingen, leerkrachten en directies - Katholieke Centrumscholen (KCST), het Koninklijk Atheneum (KA) en het Technicum hiervoor van harte bedanken en feliciteren.
Met dit project slaan we 2 vliegen in één klap: generaties elkaar beter leren kennen en aandacht vragen voor de groeiende armoede bij de senioren.

Ik hoop dat scholen en seniorenverenigingen aangezet worden om de komende maanden hier nog meer rond te gaan werken.
Ingrid Lieten, viceminister-president van de Vlaamse Regering en Vlaams minister van Innovatie, Overheidsinvesteringen, Media en Armoedebestrijding voorziet hiervoor terecht subsidies.
Ze heeft een projectoproep intergenerationele solidariteit gelanceerd, waarin ze vraagt om lokale initiatieven in te dienen die arme ouderen uit hun isolement halen.
Met deze projectsubsidie wil de minister vooral lokale actoren (lokale overheid, school, armoedewerking, jeugdbeweging,…) aanzetten om na te denken over manieren om ouderen meer te betrekken.”
Zie de website http://www4wvg.vlaanderen.be/wvg/armoede/nieuws/Paginas/Projectoproep-in....

Hieronder vindt u de perstekst met een samenvatting van de belangrijkste resultaten van deze bevraging.

ARMOEDERISICO BIJ DE SINT-TRUIDENSE SENIOREN

Toen de stedelijke seniorenraad in 2011 het rapport ontving van een of andere Vlaamse commissie over een onderzoek dat die regionaal had gevoerd, waren de leden van het dagelijks bestuurontzet over het beeld van de toestand bij de senioren. Al vlug dook de vraag op of de toestand in het landelijk stadje ook zo dramatisch was. En hoe konden zij dat beter reëel Inschatten dan zelf op onderzoek te gaan. Zij gingen "vlug" een onderzoekje doen. Maar dat vlug is uitgelopen op twee voile jaren. Nooit hadden zij voorzien welke titanen werk hen te wachten stond. Maar nu staat de stedelijke seniorenraad fier te pronken met het resultaat van haar onderzoek.

Algemeen besluit van de raad uit haar onderzoek:
Louter afgaande op de cijfers zou men kunnen besluiten dat veel senioren bijna of al helemaal over de armoederisicogrens zijn gesukkeld.
Maar door dieper te kijken en ons in te leven in de situatie van de meeste senioren, komen wij tot de   vaststelling dat  "ouderen" een van de beste voorbeelden zijn van het aanpassingsvermogen van een mens.
Financieel budgetteren zij wonderwel. Geholpen door een mindere fysische conditie zullen zij hun   leven aanpassen aan kleinere inkomsten: restaurant- en cafébezoek worden gedecimeerd, reizen korter en kort bij huis, uitstappen meestal in groep ondernomen en dus goedkoper. Meestal zullen zij enkel ingaan op speciale uitgaven als de middelen er zijn.
Het grootste probleem is voor de meeste senioren de eenzaamheid, veel groter bij rusthuisresidenten dan bij "thuisblijvers". Dat probleem is veel moeilijker aan te pakken dan het vorige. In de rusthuizen probeert men dat op te vangen door gezamenlijke recreatiesessies, die wel door een deel niet gesmaakt worden. Deze laatste groep verlangt gerust gelaten te worden. Het is ook deze groep die het meest uitziet naar een bezoekje. De thuisresidenten hebben een tekort aan sociaal leven, ofwel omdat ze zelf niet willen, ofwel omdat ze geen of te ver afwonende kinderen hebben. Toch zoeken de meesten sociale contacten bij buren, vrienden, verenigingen.
Het doorbrengen van de vrije tijd is meestal stereotiep voor mensen op van de derde leeftijd en op rust De beeldbuis, met meestal volkse amusementsprogramma's à la VTM, is bijna de enige toeverlaat.
Alles bij elkaar zouden wij toch te durven besluiten dat de grootste groep senioren tevreden is met zijn huidig bestaan. Natuurlijk komt de zin:' een schone oude dag, wat is dat?' nogal dikwijls naar voor maar dan betreft het meestal de fysische conditie die erg vermindert.

Tijdens de samenkomsten groeide meer en meer het idee om de jeugd, via de scholen, te betrekken bij het onderzoek. Twee redenen werden aangehaald om deze stap te verantwoorden: als steun bij het onderzoek enerzijds en om de jeugd een beter inzicht te geven in de leefwereld van de senioren. Dit initiatief werd door de directies van het KA, de KCST en het Technicum onderschreven. Na het aanduiden van een of meer coördinatoren bepaalde elke school haar strategie en in nauw contact met de stedelijke seniorenraad werd met veel elan gestart.

Het resultaat van die opzoekingen, verwerkingen, inleving van de laatstejaarsleerlingen mogen er  zeker zijn. Op een volwassen manier ging de "jeugd" om met de lelijke maar ook met de schone kanten van het seniorenleven. Hun besluiten waren pareltjes van bruikbare gegevens terwijl hun besluittrekking een volwaardige draagwijdte heeft.

Leerlingen Kon. Atheneum Sint-Truiden

Armoede bij ouderen is niet echt zichtbaar in onze samenleving. Omwille van hun trots en waardigheid verbergen ze hun kwetsbaarheid en praten ze er niet graag of weinig over. Bij het afnemen van onze enquête bleek duidelijk dat het om een gevoelig thema gaat, en dat velen tijd nodig hadden om na te denken en een standpunt in te nemen.

Armoede blijft een taboe in onze samenleving en er valt moeilijk een concrete en volledige oplossing voor te vinden. We zijn er echter van overtuigd dat wanneer we als samenleving wat meer solidair zouden zijn, en iedereen een steentje bijdraagt, we allen heel eind zouden kunnen komen.

Leerlingen van het Technicum Sint-Truiden

Deze leerlingen zijn op zoek gegaan naar de oorzaken van de armoede in Vlaanderen, meer bepaald in Sint-Truiden. Lessen voor de toekomst hebben ze er al uit gepuurd De bestaande verklaringsmodellen hebben ze toegepast op de situatie in deze tijd, ook in Sint-Truiden.

Verschillende opvattingen van rechtvaardigheid leerden ze kennen en toepassen op concrete situaties. Ze werken in het schooljaar 2012-2013 verder met het OCMW om armoede te concretiseren voor zichzelf en mogelijkheden te zoeken om mensen daadwerkelijk te helpen. Definitieve

Conclusies zijn er einde schooljaar 2012-2013.

Leerlingen van de KCST

Deze leerlingen zijn pas in 2012 in het project gestapt. Met artikels uit kranten en tijdschriften van de KUL en de RUG hebben zij hun bevindingen verwerkt in collages. Verder werken zij met Sint-Vincentius en " 't Meiland" samen om oplossingen te zoeken voor sommige problemen.

Een sponsortocht, inleefdagen en een inzamelactie zijn een concrete uiting van hun betrokkenheid. Definitieve conclusie volgt pas einde schooljaar 2012-2013.

Zie onder andere de teksten “Senioren: groep met veel kans om in de armoede terecht te komen!” van 2 februari 2011 en “Afsluiting ‘Week van de Medior en de Senior’” van 26 november 2012 op deze website.