Sinds januari 2005 kan u op deze website regelmatig een cartoon vinden, die gebaseerd is op een actuele politieke of maatschappelijke gebeurtenis, waarbij Ludwig Vandenhove zelf betrokken is en/of waarover hij zijn mening geeft.

Cartoonist Dré Mathijs laat zijn verbeelding de vrije loop en zorgt ervoor dat de gebeurtenis wat meer in het oog springt.

Neen, niet boksen!

“Ik zeg altijd ‘de mensen werken en lachen niet meer’. En ja ik merk dat verschil ook in onze partij bij de jongere generatie”, zegt Ludwig Vandenhove.
“Een politieke partij is nu één maal een essentieel onderdeel van  de maatschappij en is dan ook onderhevig aan alle tendensen van de samenleving.”

“Ik ben er zeker van dat Bruno Tobback en John Crombez kunnen lachen met deze cartoon.

Zelf ben ik geen voorstander van echte verkiezingen binnen onze partij.
Mijn overtuiging is dat er altijd moet getracht worden om via spreken en overleggen tot 1 kandidaat te komen.

Maar goed, als er meerdere kandidaten zijn voor 1 plaats en overleg lost uiteindelijk dan toch niets op, dan  is er geen andere optie. En dan moeten de verkiezingen fair verlopen, zoals voorgeschreven door de statuten.

En ikzelf: ik zal als gewoon partijlid stemmen als ik mijn stembrief thuis toegestuurd krijg.
Uiteraard heb ik een voorkeur - het zou laf zijn om niet te stemmen als er 2 kandidaten zijn -, maar u zal mij daar publiek geen uitspraken horen over doen.

Heel wat mensen, die geen lid zijn van de partij, maar wel veel commentaar geven, blijken niet te weten hoe de procedure echt verloopt.

Ik stel ook vast dat er tegenwoordig heel wat journalisten zijn, die sp.a-lid zijn, als ik afga op welke interne informatie ze beschikken over bepaalde algemene vergaderingen van partijafdelingen.
Grapje: uiteraard kunnen we die journalisten in dit geval niets verwijten, zij doen hun werk. Dit is wel een verwijt aan sp.a-leden, die zich geroepen vullen om alle details aan de media mee te delen.
Beseffen zij niet hoeveel schade ze daarmee aanrichten aan de partij?

Tot slot nog deze bedenking: “Het zijn Bruno en John, die beslist hebben om beiden kandidaat te zijn. Eén zal dus winnen en één zal verliezen.
De verliezer, als hij kwaad zou zijn (wat normaal niet zou mogen!), kan dat enkel op zichzelf zijn en niet op die leden, die niet voor hem gestemd hebben. Bruno en John vragen immers beiden aan alle leden om precies wel te KIEZEN.”