Wekelijks heb ik als burgemeester een gouden, briljanten of platina bruiloft, de viering van een honderdjarige of ouder, of van een kloosterling, die 50 jaar of meer in het klooster is, te bezoeken.

Als ‘burgervader’ vind ik het mijn plicht, ook al valt dit vaak zwaar, om dit zoveel mogelijk persoonlijk te doen.
Echt als ik niet anders kan, gaan er één of meerdere schepenen in mijn plaats.

Het zijn telkens plezante ervaringen, omdat ik als persoon op die manier ook in contact kom met mensen, die heel wat meer levenservaring hebben dan ik.

Al deze ‘gelukkigen’ zullen het mij zeker niet kwalijk nemen dat ik hier even bijzondere aandacht besteed aan het gouden huwelijksjubileum van de familie Radoes-Velaers.
Voor mij staan zij trouwens symbool voor al die andere feesten, die ik aandoe.

Jarenlang was de betrokken familie conciërge in het cultureel centrum.
Bovendien was Lutgarde een graag geziene dame bij alle mogelijke stadsrecepties, waar zij stevig de touwtjes in handen hield.

Aan Lutgarde en Jef nog vele gelukkige en gezonde jaren!