Ik ben voor een federale kieskring

Open Vld heeft een wetsvoorstel ingediend om een zogeheten federale kieskring in te voeren.
Daarbij zouden 20 van de 150 Kamerzetels ingevuld worden door nationale kandidaten.

“Wat wil dat zeggen? Dat de inwoners uit Brussel en Wallonië voor Vlaamse kandidaten zouden kunnen stemmen en omgekeerd Vlaanderen voor kandidaten uit Brussel en Wallonië bij de federale parlementsverkiezingen.
Ik ben ervoor”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.
Ik heb dat principe altijd al verdedigd als voorzitter van B-Plus.

Is het niet ondemocratisch dat wij bijvoorbeeld in Vlaanderen niet kunnen oordelen over een aantal beslissingen van Brusselse of Waalse excellenties in de federale regering?
Mijn antwoord is ja.

Ik ben akkoord met Patrick Dewael (Open Vld): “Het huidige systeem beloont politici die zo hard mogelijk van leer trekken tegen de andere gemeenschap.
Dat veroorzaakt een negatieve spiraal die tot een blokkering leidt.” (1)

Uit diverse opiniepeilingen blijkt dat de meerderheid van de Belgische bevolking eerder voor een eengemaakt België is dan voor een verdere opsplitsing.
De invoering van een federale kieskring zou een stap in die juiste richting zijn, maar het is maar een bepaalde stap.  

Zal dit voorstel het halen?
De kans is klein, maar er moet ergens begonnen worden. We kunnen toch niet bezig blijven met aankondigingen dat de Staat moet hervormd worden om de overheid dichter bij de burger te brengen en om onze staatsstructuur transparanter en eenvoudiger te maken.

Ik vrees dat het huidige initiatief van de federale regering om via een bevraging de bevolking zogezegd inspraak te geven bij de totstandkoming van een nieuwe staatsstructuur een slag in het water zal worden.”