“Keuze nummer 1 in Limburg is voor mij de jeugdwerkloosheid aanpakken.”, zegt gedeputeerde Ludwig Vandenhove.
“Een maatschappij, die geen toekomst meer kan bieden aan haar jongeren, heeft een immens probleem.”

“Denken we maar aan de rellen tijdens de zomer in 2011 in verschillende steden in Engeland (1) en aan de specifieke problematiek in Europese en Belgische grootsteden.
Als we niet opletten, gaat het over een verloren generatie. Het is als het ware een bom onder onze samenleving.
Wij moeten niet denken dat we hier immuun voor zijn in onze provincie Limburg.”

Enkele cijfers (2):
-op dit ogenblik zijn er 7.728 Limburgse jongeren onder de 25 jaar op zoek naar een baan;
-dit is 10,9 % meer dan vorig jaar en bijna twee keer meer dan in 2008;
-België kende in februari 2013 een jeugdwerkloosheid van 22,4 %.
Het gemiddelde in de Europese Unie (EU) is 23,5 %.

Uiteraard moeten we er alles aan doen om de scholingsgraad in Limburg omhoog te krijgen en mogen we ons op geen enkel moment met de situatie neerleggen, maar we moeten realist zijn en onszelf niets wijsmaken: er zullen altijd jongeren zijn, die omwille van omstandigheden en situaties (gezin; intellectueel; sociaal; etc.) laaggeschoold en achtergesteld op de arbeidsmarkt terechtkomen.
En het zijn zij, die overal uit de boot blijven vallen, zowel in de privé-sector, als bij de overheid.

In het Strategisch Actieplan Limburg in het Kwadraat (SALK) –rapport staan een aantal voorstellen opgesomd om de schoolachterstand in Limburg terug te dringen en hier moet maximaal op ingespeeld worden.

De jongerenwerkloosheid aanpakken vraagt een specifieke aanpak, waarbij onder andere sociale economieprojecten en projecten met maximale kansen op doorstroming naar de normale arbeidsmarkt, prioritair aandacht moeten krijgen.
De recente maatregel van sp.a-federaal minister van Werk Monica De Coninck om laaggeschoolde jongeren makkelijker aan een job te helpen, is een goed voorbeeld.
Een werkgever, die een laaggeschoolde jongere aanneemt, die minstens 1 jaar werkzoekend is, krijgt daarvoor vanaf 1 juli een fikse loonlastenverlaging zolang die jongere 27 jaar of jonger is.

Er zijn ook de instapstages, een andere maatregel van de federale regering. Zij bieden de ideale mogelijkheid om bijvoorbeeld gemeenten en steden en provincies te laten helpen om jongeren aan werk te helpen. En wat mij betreft, is dit een expliciete taak en verantwoordelijkheid van de overheid, zeker in sociaal-economische moeilijke tijden.
Jongeren, die van school komen zonder diploma secundair onderwijs en die na 6 maanden nog geen job hebben, komen vanaf de 7^de maand van hun beroepsinschakelingstijd (vroeger wachttijd) in aanmerking voor een instapstage.
Zulke stage kan maximaal 3 maanden duren en de jongere ontvangt een uitkering van de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (RVA) aangevuld met een bedrag van 200 EUR per maand te betalen door de werkgever. Zo kan de jongere werkervaring opdoen.
De stad Genk heeft, op initiatief van schepen van werk Angelo Bruno, vanaf maandag 1 april 2013 10 instapstageplaatsen voorzien (3).

1. ‘De onmacht van de eenzame massa’, De Morgen, 11 augustus 2011, p.20
2. ‘Bijna 7.300 Limburgse jongeren zonder baan’, Het Belang van Limburg, 3 april 2013, p.6
3. ‘Genk biedt werklozen stageplaats aan’, Het Belang van Limburg, 14 maart 2013, p.39

Zie onder andere ‘Ontslagen werknemers van Ford Genk en toeleveranciers staan voorop’ van 21 januari 2013 en ‘Antwerpen is Vlaanderen niet!’ van 27 maart 2013 op deze website.