Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!) blijft achter het project van het OCMW-bejaardentehuis staan!

Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!) heeft het project van het Openbaar Centrum voor Maatschappelijk Welzijn (OCMW)-bejaardentehuis altijd gesteund van bij het opzet in november 2002.

 

 

Vermits het nu fundamenteel om hetzelfde dossier gaat en er concreet geen nieuwe elementen zijn, is de Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!) niet van plan om zijn standpunt te wijzigen.
Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!) heeft dan ook voor dit dossier gestemd in de OCMW-raad van 29 november 2007 en zal zich ook blijven verzetten dat het college van burgemeester en schepenen op basis van financiële redenen voor de stadsbegroting 2008 en de meerjarenplanning (waar trouwens nog geen cijfer van op papier staat!) tegen deze beslissing beroep aantekent, zoals Open VLD en CD&V willen.

 

 

 

 

 

Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!) belijdt niet enkel met woorden dat sociaal beleid en bejaardenvoorzieningen prioritair zijn, maar is ook consequent als concrete dossiers zich aandienen.
Beleid is nu éénmaal een kwestie van prioriteiten en voor Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!) is sociaal beleid een basistaak van de lokale overheid en mag dit bijgevolg geld kosten.
"Geld investeren in bejaardenvoorzieningen is dat teruggeven aan onze bejaarden, die onze maatschappij van vandaag gemaakt hebben. Zij verdienen dat!", aldus Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!).

 

 

Toen het dossier van het OCMW-bejaardentehuis in november 2002 werd opgestart na een grondige studie door de paarse meerderheid stonden alle democratische partijen erachter, zelfs de CD&V als oppositiepartij. Voor de Lijst Burgemeester(sp.a - Groen!) is het dan ook onbegrijpelijk dat nu de CD&V en zeker de Open VLD op dit dossier terugkomen.
Immers, ook toen was Bert Bamps (Open VLD) OCMW-voorzitter en Pascal Vossius (Open VLD) schepen van financiën. In die zin is vooral de houding van deze laatste inconsequent te noemen, tenzij hij indertijd als schepen van financiën het dossier niet kende wat nochtans wezenlijk niet veranderd is.
In september 2005 werd het afgewerkte zorgstrategisch plan unaniem goedgekeurd voor de OCMW-raad. Ook toen nog stonden alle politieke partijen op dezelfde lijn.

 

 

Is het dossier van het OCMW-bejaardentehuis wezenlijk veranderd? Neen!
Als de oorspronkelijke ramingen, zowel qua bouwprijzen, als qua ligdagprijzen vergeleken worden met de actuele gegevens, stellen we vast dat deze zeer dicht bij mekaar liggen.
Een reden te meer om snel te werken, want de (bouw)prijzen stijgen elke dag!

 

 

Bovendien is er in dit dossier de afgelopen jaren talrijke malen overleg geweest tussen het OCMW en de stad Sint-Truiden en zijn er talrijke beslissingen gevallen, waarin Open VLD en CD&V zijn meegegaan. Zo was er de jaarlijkse begroting met daaraan gekoppeld de meerjarenplanning van OCMW en stad en was er vooral de aankoop door de stad Sint-Truiden van een aantal bijkomende gronden aan de Diestersteenweg, waar het bejaardentehuis zal komen, en die in opstal zullen gegeven worden aan het OCMW.
Alle officiële documenten en verslagen bevestigen dit.
Wisten Open VLD en CD&V dan telkens niet wat ze stemden?

 

 

Het gaat dus helemaal niet om een luxe-bejaardentehuis, zoals een deel van Open VLD onder leiding van eerste schepen
Roland Duchatelet en de CD&V het voorstellen.

Ofwel kennen ze het dossier echt niet, ofwel hebben ze een parallelle (politieke) agenda!
Het gaat in feite om een geactualiseerde versie van het huidige Meiland. Verdienen onze bejaarden dat niet?
Bovendien is het politiek niet ernstig om steeds maar te spreken over een ontsporende begroting en meerjarenplanning als gevolg van deze beslissing.
De waarheid is dat omwille van de specifieke en moeilijke situatie van de stad Sint-Truiden (onder andere als stad de grootste oppervlakte van Limburg) wij sowieso altijd budgettair weinig ruimte zullen hebben, maar dat de paarse meerderheid er gedurende twaalf jaar toch in geslaagd is een goed beleid te voeren en de begroting en de meerjarenplanning van het OCMW en de stad ondertussen te beheersen.
En als de cijfers van de begroting 2008 en de meerjarenplanning bekend zullen zijn (de twaalf voorgaande jaren is de begroting telkens in januari goedgekeurd!), heeft de Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!) geen enkele moeite om beleidskeuzes te maken, maar een doorgedreven sociaal beleid zal daarin wat ons betreft onder andere mee voorop staan als een basistaak van de stad Sint-Truiden.

 

 

En de indianenverhalen over de toekomstige ligdagprijzen in het nieuwe rusthuis, die niet meer betaalbaar zouden zijn voor de modale Truienaar? Inderdaad, dit zijn echte indianenverhalen!

 

 

Volgens het Vlaams Agentschap Zorg en Gezondheid bedraagt de gemiddelde dagprijs voor een éénpersoonskamer in Vlaanderen 38,85 euro.
Daar zit het OCMW van Sint-Truiden nog steeds onder met 36,09 euro voor ’t Meiland en 33,36 euro voor Sint-Laurentius, omwille van het feit de federale overheidsdienst Economische Zaken geen toelating tot automatische indexering gaf. Vanaf 2008 is dit wel mogelijk.

 

 

Als we deze normale indexering laten spelen, zal in de komende jaren de rusthuisbewoner in het nieuwe rustoord in nominale termen niet meer betalen als nu in ’t Meiland op voorwaarde dat de tegemoetkoming van de stad op het huidige, zelfs niet geïndexeerde niveau van 14 euro per dag en per bed blijft.
Of willen Open VLD en CD&V zelfs daar aan tornen? Dat ze het dan zeggen.
Alles evolueert, bijgevolg ook het eventueel tekort van het OCMW dat de stad moet bijleggen.
Dit is keuzes maken qua sociaal beleid! Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!) wil dit blijven doen zoals in het verleden.
Als de cijfers van de begroting en de meerjarenplanning bekend zijn, zullen we daar met deze argumenten over praten.

 

 

Momenteel zijn er slechts vier bejaarden, die in een rusthuis van het OCMW te Sint-Truiden zitten, die hun factuur niet volledig zelf kunnen betalen.
We mogen ons daar echter niet blind op staren. Elk politicus, die tussen de burger staat, weet dat heel wat bejaarden zelfs ’t Meiland niet kunnen betalen en er dus ook niet terechtkomen.
Een reden temeer om daar als lokaal beleid aandacht voor te hebben en om ook federaal en Vlaams aan de boom te blijven schudden (hogere pensioenen; stijging uitkeringen zorgverzekering en tegemoetkoming hulp aan bejaarden).

 

 

Alle cijfers tonen aan dat Limburg en vooral Zuid-Limburg grote nood hebben aan sociale en bejaardenvoorzieningen.
De cijfers voor Sint-Truiden bijvoorbeeld spreken voor zich: in 2000 telde Sint-Truiden iets meer dan 8000 inwoners ouder dan 60 jaar, in 2016 zullen er dat 11500 zijn, of bijna één op de drie inwoners.

 

 

Er is dan ook geen tijd te verliezen. Vandaar dat paars in november 2002 het project voor dit OCMW-rusthuis heeft opgestart. Kwestie van visie en lange termijnbeleid!
Alle nieuwe en aanvullende initiatieven zijn welkom, ook vanuit de privé-sector, de nood is groot genoeg! Maar voor de Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!) is een openbaar rustoord een basistaak van de overheid en kan de privé weliswaar aanvullend optreden.
De voorzieningen moeten in alle omstandigheden immers betaalbaar blijven voor de bejaarden, ook voor hen, die het minder goed hebben.
Bovendien is de ouderenzorg een arbeidsintensieve sector, die heel wat tewerkstelling in eigen stad en regio met zich meebrengt.

 

 

Lijst Burgemeester (sp.a - Groen!) wil een doorgedreven sociaal beleid voor Sint-Truiden.
Naast de uitbouw van bejaardenvoorzieningen (nieuw OCMW-bejaardentehuis, herbestemming Sint-Laurentius te Brustem, serviceflats of bejaardenwoningen, uitbreiding allerlei thuisdiensten, zodat bejaarden zolang mogelijk in eigen milieu opgevangen kunnen worden en een dagverzorgingscentrum), zijn er ook nog de betere huisvesting van het Sociaal Huis en van het huidige OCMW.
Uitdagingen genoeg dus, waarvan het OCMW en de stad de spil moeten vormen en waar de privé welkom is, maar niet enkel voor de meest winstgevende activiteiten! En het gaat niet om luxe-projecten zoals sommigen het nu voorstellen, maar één voor één om realisaties, die nodig zijn voor de Sint-Truidense burger, ook voor diegenen, die het minder goed hebben en die het zelf niet (volledig) kunnen betalen.