Onbegrijpelijk!

Dat is de reactie van fractieleider Filip Moers en gemeenteraadslid Ludwig Vandenhove op de afwijzing van de sp.a-klacht tegen het inschakelen van een privé-firma om parkeerboetes uit te schrijven in Sint-Truiden zonder een beslissing van de gemeenteraad.

"De inhoud van het dossier is belangrijk, maar de manier waarop tegenwoordig klachten door de hogere Vlaamse overheid behandeld worden is voor mij van nog fundamenteler belang", zegt Ludwig Vandenhove.
"Het is voor mij symptomatisch hoe tegenwoordig in Vlaanderen met democratie en  verkozen politici wordt omgegaan."

Hieronder vindt u de perstekst. 

“Onbegrijpelijk”, zo reageren fractieleider Filip Moers en gemeenteraadslid Ludwig Vandenhove op de afwijzing van de sp.a-klacht door waarnemend gouverneur Jo Wiertz tegen het inschakelen van een privé-firma om parkeerboetes uit te schrijven in Sint-Truiden zonder een beslissing van de gemeenteraad.
“O.K., de stad krijgt gelijk, maar onze kritiek gaat zelfs veder.”

De zaak gewoon van zich afschuiven en dan nog 2 totaal onjuiste argumenten geven door een andere interpretatie te geven aan bepaalde woorden en zinnen uit de concessieovereenkomst,  gaat voor ons echt te ver!

1ste argument

Sp.a-fractieleider Filip Moers: “In artikel 8 van de concessieovereenkomst staat de volledige en duidelijke taakomschrijving wat van Vinci Park verwacht wordt. Nergens staat dat zij retributiebonnen mogen uitschrijven ( was ook een duidelijke beleidskeuze). In §2 staat expliciet vermeld dat ‘de controle op het parkeren en  de vaststelling van de parkeerovertredingen zijn ten laste  van de stad.Het is nogal evident dat dit slaat op het uitschrijven van de retributiebonnen aan parkeerders die het parkeerreglement overtreden. Het Agentschap Binnenlands bestuur grijpt deze zin aan om te zeggen dat deze paragraaf ‘kan betrekking’ hebben op foutief geparkeerde wagens en dat dit de bevoegdheid blijft van de lokale politie. ”Omdat dit zo uitdrukkelijk vermeld staat in de overeenkomst, kan het zijn dat het niet uitgesloten is dat andere veststellingen wel door Vinci Park mogen gedaan worden” aldus het Agentschap Binnenlands Bestuur.

Deze redenering slaat op niets! De stad mag geen PV’s uitschrijven, bovendien wijzigt Binnenlands Bestuur eigenhandig het woord ‘stad’ in deze paragraaf door het woord ‘politie’. Een niet-gedepenaliseerde overtreding (= o.a. echt foutief parkeren is NOOIT een bevoegdheid van de stad en kan zelfs niet opgenomen worden in een overeenkomst).  

2de argument

Hier wordt verwezen naar artikel 10 van de concessieovereenkomst: “Hiertoe bezorgt de concessionaris aan de stad wekelijks een lijst met nummerplaten van de voertuigen waarvoor een retributiebon werd uitgeschreven”. Ook aan deze zin wordt door  Binnenlands Bestuur een eigen interpretatie gegeven: “Dit wijst er ons inziens duidelijk op dat het wel degelijk van meet af aan voorzien was dat er (ook) door het personeel van de concessiehouder ‘retributiebonnen’ zouden kunnen worden uitgeschreven” aldus het Agentschap Binnenlands Bestuur.

Artikel 10 geeft duidelijk aan wat Vinci Park moet doen nadat de parkeerwachters de retributiebonnen hebben uitgeschreven. De retributiebonnen worden overgemaakt aan Vinci Park die instaat voor de verdere administratieve afhandeling. MAAR, omdat zij niet het recht hebben om nummerplaten te traceren en ter controle van de afrekening wordt een lijst opgemaakt door Vinci Park die wekelijks bezorgd wordt aan de stadsdiensten. Bijgevolg is het duidelijk dat aan dit artikel  echt geen andere interpretatie moet gegeven worden.  
Waarom het college van burgemeester en schepenen maanden later deze wijziging van de concessieovereenkomst dan toch op de gemeenteraad brengt en toegeeft dat ze een fout hebben gemaakt, daar geeft  het Agentschap Binnenlands Bestuur geen uitleg over!!!

Maar er zijn ook fundamentele, decretale vragen te stellen naar aanleiding van het niet-ontvankelijk verklaren van die klacht.
Ludwig Vandenhove: ”Het is niet ernstig van de betrokken ambtenaren om deze klacht technisch niet te aanvaarden.
Het gaat voor mij duidelijk om een beslissing, die valt onder het administratief toezicht en dat heeft niets te maken met de hele uitleg over een procedure voor de burgerlijke rechtbank.
Het gaat over twee afzonderlijke argumenten.

Als dit niet meer onder administratief toezicht valt (een beslissing, die in het beste geval door een het college van burgemeester en schepenen genomen is en die volgens ons toebehoort aan de gemeenteraad), kunnen ze het  administratief toezicht beter afschaffen.
Met inhoudelijke, juridische argumenten, ook al ben ik er niet mee akkoord, zou ik geen problemen hebben, maar totaal langs de kwestie antwoorden, is niet ernstig. Zo maak je ook een oppositie, voor wie klachten bij een hogere overheid een belangrijk controle instrument op de meerderheid zijn, monddood.
Het niet ontvankelijk verklaren van een klacht maakt het voor de indieners administratief en qua procedure moeilijker. Nu moeten we immers voor een hoger beroep naar de Raad van State, bij een aanvaarding, maar een inhoudelijke afkeuring, zouden we naar de minister van Binnenlandse Aangelegenheden kunnen.
Misschien willen de betrokken ambtenaren gewoon minder werk hebben, want de gewoonte is dat bij een klacht de minister die klacht, nochtans in hoger beroep, opnieuw doorspeelt aan diezelfde ambtenaren.
Enkel de ondertekenaar verschilt, de behandelende ambtenaar is meestal dezelfde.
Van logica en vooral van democratie gesproken!
Het is alsof in beroep dezelfde rechter uitspraak zou doen als in eerste aanleg. 

Wat het nog erger maakt, is dat het hier gaat om een contract met een privé -firma, die er veel geld mee verdient.
Vanuit mijn politieke visie blijf ik ervan uitgaan dat ambtenaren en zeker toezichthoudende ambtenaren nog meer zouden moeten waken over het algemeen belang en het belang van de overheid (die betaalt hen ook!).
Zelfs dat speelt blijkbaar niet mee.

Hadden de betrokken ambtenaren in dit geval schrik voor de gevolgen van een inhoudelijke uitspraak? Want inderdaad dan zouden alle personen, die onterecht een retributie hebben gekregen deze  sowieso kwijt zijn.
Ambtenaren moeten de decreten volgen, niet naar de praktische gevolgen kijken en/of die al dan niet uitvoerbaar zijn.
Rechters doen dan ook niet. Kijk bijvoorbeeld naar de uitspraak over de pensioenleeftijd van politiemensen.

Nog dit: het gaat mij vooral over de administratie, die deze klachten behandelt, niet over de (waarnemend) gouverneur of zelfs de minister.
Zij kunnen nauwelijks nog afwijken van adviezen van de betrokken administratie in het huidige politiek Vlaanderen.”

Zie ook ‘Privatisering parkeerbeleid in Sint-Truiden’ van 14-06-2014 op deze website.