Na de beslissing van de ministerraad op vrijdag 1 februari 2008 om nu ook troepen in een offensieve opdracht naar het gevaarlijke zuiden van Afghanistan te sturen, heeft
Ludwig Vandenhove/> als voorzitter van de commissie voor de Landsverdediging in de Kamer van Volksvertegenwoordigers onmiddellijk gevraagd om deze commissie samen te roepen opdat minister van Defensie Pieter De Crem er uitleg zou komen geven over dat besluit.

Op donderdag 7 februari 2008 was het zover in een gemeenschappelijke commissie van Senaat en Kamer van Volksvertegenwoordigers.

"Niets te vroeg. Als de regering beslist om ons land en onze soldaten in zo'n gevaarlijke, uitzichtloze oorlog te storten, is het ook logisch dat hierover zo snel mogelijk in het Parlement uitleg gegeven wordt. Bovendien wordt België, door deze beslissing, meer dan ooit het doelwit van terroristische aanslagen", volgens
Ludwig Vandenhove/>.
"We hebben nu echt een rechtse, conservatieve regering" zegt
Ludwig Vandenhove/> als conclusie na dit debat. "Hoe is het anders te verklaren dat het Vlaams Belang bij manier van spreken het hevigst de minister van Defensie volgt in deze uitzichtloze oorlogsstrategie?"

Foto: Guy Goossens/Belgische Senaat

Hieronder vindt u het standpunt van de sp.a en van
Ludwig Vandenhove/> over de beslissing van minister Pieter De Crem dat verscheen in De Morgen van 6 februari 2008.

Een kwispelende poedel in Afghanistan
Willen wij echt naar Afghanistan om de eer van Bush te redden?

Dirk Van der Maelen en
Ludwig Vandenhove/> over de Afghaanse plannen van De Crem
Dirk Van der Maelen (sp.a) is woordvoerder buitenlands beleid.
Ludwig Vandenhove/> (sp.a) is voorzitter van de Kamercommissie Defensie.

Pieter De Crem is één maand aan zet en iedereen zal geweten hebben dat hij onze nieuwe minister van Defensie is. Vooral zijn veelvoudige blunders maakten hem bij het grote publiek bekend. Maar nu is het tijd voor het grote werk. Tot in het Witte Huis zal zijn naam weerklinken.

Deze natte droom van onze nieuwbakken minister kan eindelijk in vervulling gaan. Zijn pro-Atlantische gevoelens zijn al langer bekend: hij was een van de grootste criticasters van onze onafhankelijke koers in Irak en hield meermaals pleidooien voor vechtopdrachten, samen met de VS, in de coalitions of the willing. Zijn beslissing om onze Belgische aanwezigheid in Afghanistan te vergroten en rechtstreeks deel te nemen aan gevechtsoperaties komt dan ook niet geheel onverwacht. Het gebrek aan een duidelijke doelstelling, einddatum, afgelijnd budget en meer nog, een debat, des te meer. Stond CD&V niet maanden te roepen voor zoiets als "goed bestuur"? De gevolgen van zijn beslissing zijn nochtans niet de minste en beïnvloeden enerzijds het budget van Defensie en anderzijds de veiligheid van militairen ter plaatse en mogelijk van burgers in België.

Budgettair: momenteel weet niemand wat het volledige kostenplaatje van Afghanistan bedraagt. De Crem kende reeds 30 miljoen extra toe. Maar aangezien deze missie geen duidelijke doelstelling, noch einddatum vermeldt, vrezen wij dat de geraamde kosten slechts een opstartkost zullen betekenen. Net als de overige betrokken landen zullen we moeilijk of niet weggeraken en steeds verder verzinken in dit militaire avontuur. Op dit ogenblik kan de financiering van deze operatie afkomstig zijn uit twee bronnen: ofwel snoeit De Crem elders in zijn eigen defensiebudget, met alle gevolgen van dien voor de waardevollere missies in Kosovo, DRC, Libanon. Ofwel wordt gezocht in 'nieuwe middelen'. Aangezien zowel Verhofstadt als Leterme blijven beweren dat er geen geld is, zal dit betekenen dat er minder middelen voorhanden zullen zijn voor andere domeinen of zal deze regering ervoor kiezen geen nieuwe koopkrachtondersteunende maatregelen te nemen.

Veiligheid: in de missie in Kandahar, waar De Crem onze militairen heen stuurt, lieten al 14 Nederlanders en 78 Canadezen het leven. Daarnaast verhoogt onze Belgische deelname aan deze gevechtsmissie de kans op terroristische aanslagen. Iedereen herinnert zich nog de verhoogde alarmfase tijdens de kerstperiode. Gelukkig is er niets gebeurd, maar zal dat ook zo blijven?

Gezien de verregaande implicaties van een dergelijke beslissing, kan De Crem maar beter goede redenen hebben om onze militairen op oorlogspad te sturen. Gedurende de Verhofstadt II-regeerperiode heeft België altijd geweigerd om deze beslissing te nemen. Des te meer verbaast het ons dat Verhofstadt III het toestaat zo snel en zonder debat dergelijke koerswijziging door te voeren.

Natuurlijk is er het verkiezingsprogramma van CD&V waarin de Atlantische peiler van de NAVO sterker moet worden dan de Europese peiler. Ook al gaat dit ten koste van een Europees defensiebeleid, de liefde overzee is duidelijk groter dan de liefde dichter bij huis. Een dergelijke keuze impliceert echter een toenemende afhankelijkheid van het Amerikaanse buitenlandse beleid. De mislukte benadering van de Noord-Amerikaanse war on terror, zowel in Afghanistan als in Irak, roept grote vraagtekens bij ons op om de VS als lichtend voorbeeld voor ons Belgische buitenlandse defensiebeleid te beschouwen. De militaire nederlaag van de Russen en de Britten tegen de Afghaanse clans hield hen niet tegen het zelf ook eens te proberen. Na zes jaar oorlog voorziet het land in 85 procent van de opium wereldwijd en staan de taliban sterker dan ooit. Maar met onze 140 extra manschappen en 4 F16's zal de uitkomst keren...

Zou De Crem dan de debatten in de andere landen met een gevechtsoperatie in Afghanistan gemist hebben? Al deze landen zoeken namelijk juist terugtrekking of vragen bijstand van andere landen. Duitslands "door het parlement gemandateerde leger" blijft, ondanks de verhoogde druk van de VS, bij zijn beslissing om enkel in het noorden te opereren. De Duitse christendemocratische minister van Defensie Franz Jozef Jung kan blijkbaar wel weerstaan aan de vraag van de Amerikanen om voor hen in de bres te springen nu de taliban in het zuiden een lenteoffensief voorbereiden.

Natuurlijk neemt de druk op de bondgenoten toe. Nu George W. Bush het einde van zijn ambtstermijn ziet naderen, beseft hij des te meer dat hij de geschiedenis dreigt in te gaan als de president die twee oorlogen (Irak én Afghanistan) verloor. In de hoop dat de Amerikaanse troepenversterking een keerpunt kan betekenen in deze verloren zaak, voeren de Amerikanen de druk op. Maar willen wij echt naar Afghanistan om de eer van Bush te redden?

Ook al weet iedereen dat deze war on terror grotendeels gaat om economische en geostrategische belangen, de inhoud van hun discours spreekt ons wel aan. De strijd voor het respect voor mensenrechten en democratie ligt ons na aan het hart. Of die gevoerd moet worden op basis van militaire acties, betwijfelen wij ten zeerste. De oorlog, zoals die tot vandaag werd gevoerd in Afghanistan, heeft de Afghaanse burger alvast geen stap dichter gebracht bij dit recht.

Als De Crem, net als wijzelf, daadwerkelijk een verschil wil maken, moet hij ervoor zorgen dat België de nadruk legt op de niet-militaire component van deze militaire actie. Momenteel dreigen wij deel te nemen aan een failliete militaire strategie, zonder enige inspraak op de eventuele politieke strategie. Alvorens onze troepen te zenden dient dringend een debat gevoerd te worden over de gekozen strategie.

Bovendien gelooft sp.a niet in een militair optreden als eerste oplossing. Eerst dient gekeken te worden naar de oorzaken van het geweld en die liggen niet zelden bij een gebrek aan ontwikkeling in al haar facetten. Hoe kan de internationale gemeenschap ooit een doorslaggevende rol uitoefenen in afwezigheid van een serieuze Afghaanse regering? Daar staat of valt alles mee. Maar de huidige Afghaanse regering wordt geplaagd door verregaande corruptie, invloed van krijgsheren, opiumteelt, interne oppositie... De impopulariteit van de regering-Karzai werkt het succes van de taliban alleen maar verder in de hand. Geweld gaat deze problemen toch niet oplossen?

Daarom willen wij ervoor pleiten het debat te openen en bijvoorbeeld na te denken over een toenemende rol van de VN. Een uitgebreid VN-mandaat gericht op ontwikkeling en stabilisering, het versterken van de instellingen... dat is wat het land nodig heeft. Geen kwispelende poedel die zonder nadenken Bush achterna loopt en daarbij geld verspilt dat de koopkracht of, erger, de levens van militairen en/of burgers in gevaar brengt.

Dirk Van der Maelen en
Ludwig Vandenhove/>