Op maandag 3 juni 2013 werd in rotonde 1 van de Kamer van Volksvertegenwoordigers in Brussel de ‘Prijs voor Politieke Moed 2012’ van Bplus uitgereikt aan Charles Michel, voorzitter van de Mouvement Réformateur (MR) en Daniël Termont (sp.a), burgemeester van Gent.

Ludwig Vandenhove, voorzitter Bplus: “De Prijs wordt uitgereikt aan een Waalse en Vlaamse bekende figuur, die zich gedurende het voorgaande jaar hebben onderscheiden door hun gehechtheid aan het  federalisme en die in staat zijn zich boven het communautair particularisme te tillen.
Door hun acties dragen de laureaten bij om de klassieke clichés te doorbreken en bouwen ze bruggen tussen de verschillende regio’s in het land.

De Prijs wordt afwisselend aan personen uit de brede samenleving en aan politici uitgereikt en bestaat uit een kunstwerk dat de samenwerking tussen de gemeenschappen en gewesten, binnen een federale context, symboliseert.”

De voorgaande laureaten sinds de oprichting in 2006 waren:
2006: Rudy Demotte (PS) en Wilfried Martens (CD&V)
2007: Philippe Van Parijs (hoogleraar) en Rudy Aernoudt (econoom)
2008: Jean-Michel Javaux (Ecolo) en Mathias De Clercq (Open Vld)
2009: Alain Gerlache en Stijn Kolacny
2010: Els Ampe (Open Vld) en Paul Magnette (PS)
2011: Bart Peeters en Philippe Gilbert

Ludwig Vandenhove reikte persoonlijk de prijzen uit aan de laureaten Charles Michel en Daniël Termont.

Hieronder vindt u de motivatie voor beide kandidaten.

Charles Michel

“Mijnheer de Voorzitter, nog geen 40 jaar maar wat een opmerkelijk parcours heeft U ondertussen al afgelegd: in minder dan 20 jaren heeft U het gebracht van Voorzitter van de jong-Liberalen in Jodoigne tot Voorzitter van de “Mouvement Réformateur (MR)”!.
Naast deze steile opmars beschikt U over een rijke ervaring van een aantal verantwoordelijkheden zowel op het lokaal, als op het regionale en federale vlak. Denken we maar en zonder in detail te treden aan de verantwoordelijkheden als Provincieraadslid, federaal Volksvertegenwoordiger, Gemeenteraadslid, Waals Minister van Binnenlandse Zaken en Openbaar Ambt, federaal Minister voor Ontwikkelingssamenwerking en Burgemeester.
U bent een man met een eerlijke, diepe en vaste overtuiging. Men voelt bij U de inzet om de samenleving verder vooruit te willen helpen zodanig dat men morgen beter kan leven dan gisteren. En daarbij speelt demagogie geen enkele rol, maar wel de moed om de uitdagingen die ons nog te wachten staan voor ogen te zien en de best mogelijke oplossingen te vinden om er het hoofd aan te bieden.
Wij beleven voor het ogenblik een communautaire en institutionele crisis. Uw partij heeft de moed gehad om zich te ontdoen van het FDF toen deze partij elke vorm van compromis afwees tijdens de onderhandelingen die geleid hebben tot het sluiten van een regeerakkoord in het kader van de 6de Staatshervorming. Deze hervorming geeft meer bevoegdheden en verantwoordelijkheden aan de gefedereerde entiteiten. Het gaat hier trouwens over het feit om aan België en al haar componenten een modern uitzicht te geven. Terwijl sommigen het op zichzelf terugplooien promoten en om op te kunnen tornen tegen de gevaren van het extremisme, is het nu meer dan ooit noodzakelijk dat de politieke verantwoordelijken elkaar ontmoeten en met elkaar spreken. U onderschrijft het idee om banden te smeden tussen de gemeenschappen, U bent voorstander van een federale kieskring en van een toenadering met uw zusterpartij Open Vld.
Het is trouwens verbazend te moeten vaststellen hoe sommigen trachten de stelling ingang te doen vinden dat de Belgische bevolking in “Nederlandstaligen” en “Franstaligen” zou moeten opgesplitst worden. De werkelijkheid is daarentegen gans anders: men kan liberaal, christen, socialist, muzelman, groen, atheïst… zijn, maar men kan de mensen eenvoudigweg niet catalogeren op basis van de taal ze spreken.
De kritiek op en het afwijzen van de andere kan alleen maar uitmonden in een impasse: dat is bij U volledig het tegenovergestelde. U heeft zich trouwens altijd zeer open opgesteld ten opzichte van de Nederlandstaligen. U spreekt zeer goed Nederlands en maakt deel uit van de nieuwe generatie Franstalige politici die zich rechtstreeks tot de Vlaamse media wenden om, onomwonden en zonder clichés te gebruiken, hun standpunten kenbaar te maken. In navolging van uw vader die al vele jaren lid is van B Plus. Voor U gaat het niet alleen maar om de theorie of om het houden van mooie toespraken, neen, bij U gaat het om de praktische realisatie. Als voorbeeld vermelden wij hier de inrichting van een gemeenteloket voor Nederlandstaligen in uw gemeente Waver waar zij met open armen ontvangen worden. Dat is het soort van handelingen die het slagen van bruggen mogelijk maakt en dat we de dag van vandaag zo dringend nodig hebben.”, aldus Bplus.

Daniël Termont

Tijdens de verkiezingscampagne in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen van vorig jaar was Daniël Termont één van de boegbeelden, zo niet hét voornaamste boegbeeld, van het verzet tegen het opkomend, eng nationalisme dat in Vlaanderen de kop opstak. Niet iedereen durfde het aan of had de moed om voor de camera’s en met open vizier, de confrontatie aan te gaan met de Voorzitter en de kopstukken van de N-VA. Met een ongekende bravoure slaagde hij erin de argumentatie van deze partij over de institutionele toekomst van het land, te ontkrachten.
Daniël Termont onderscheidt zich bovendien door zijn openlijke afkeer tegen de groeiende verrechtsing en het op zichzelf terugplooien van de samenleving. Solidariteit is voor hem geen ijdel woord en is één van de belangrijkste thema’s die steeds aan bod komen tijdens zijn publieke optredens. In dit kader hoef ik enkel maar te verwijzen naar het interview op de Nederlandse zender VPRO van 15 oktober vorig jaar, dat op een klare en duidelijke manier zijn standpunten over deze problematiek samenvat. En ik citeer: “Ik heb schrik van een maatschappij waar alleen een kans is voor de rijken en de sterken en waar zwakkeren helemaal niet aan bod komen. Men gaat regelrecht in tegen elke vorm van solidariteit die dit land kent sedert 1830. Het gaat alleen nog om wij; het is onze stad, het is ons Vlaanderen. Dit is de taal die ik ook in de jaren ’30 heb gehoord en waar ik toch een beetje bang voor ben”. Einde citaat.
In zijn rol als Burgemeester van Gent, heeft Daniël Termont zich steeds gematigd opgesteld t.o.v. de Franstaligen en heeft hij zich nooit laten betrappen op goedkope clichés over het zuiden van het land die in Vlaanderen, nu nog meer dan ooit, de kop opsteken. Communautaire verdraagzaamheid en verstandhouding, het open staan voor en het slaan van bruggen met de andere gemeenschappen in het land, het samenleven in diversiteit, trouwens één van de beleidspunten in het bestuursakkoord van Gent, het zijn allemaal waarden die door Daniël Termont hoog in het vaandel worden gedragen. En het blijft niet alleen maar bij theorieën, hij zet die ook in de praktijk om: bij wijze van voorbeeld kunnen wij ons nog zeker het bezoek herinneren van Daniël Termont aan Charleroi op 15 september vorig jaar, waar hijzelf en Burgemeester Paul Magnette ideeën uitwisselden om een stad meer leefbaar te maken.

Zie onder andere TV-journaal Oost-Vlaamse Televisie, 3 juni 2013, www.avs.be ; Termont krijgt prijs voor politieke moed, Het Laatste Nieuwe (ed. Gent), 4 juni 2013, p.18; Termont krijgt prijs voor kritiek op N-VA, Het Laatste Nieuws (ed. Antwerpen & Oost-Vlaanderen), 4 juni 2013, p.2. 

Zie onder andere Prijs voor politieke moed 2011  van 15 december 2011 en Worden de verkiezingen volgend jaar opnieuw communautair ? van 9 april 2013 op deze website.