Als ‘burgervader’ verbaast het mij altijd dat ik heel wat personen op straat of waar dan ook tegenkom, die mij dan plots dringend of juist nodig hebben.

Dat is langs de éne kant goed, want dat bewijst dat ik dichtbij en/of tussen de burgers sta, maar langs de andere kant vraag ik mij af wat ze zouden doen als ze mij nu niet per toeval tegenkwamen.

Soms zijn de suggesties en/of vragen constructief of pertinent, maar vaak gaat het over aangelegenheden, waarvoor de betrokken burgers zelf verantwoordelijk zijn.
Processen-verbaal (PV’s) zijn daarbij het ‘meest populair’.