Vlaams actieplan ter bestrijding van seksueel geweld 2020-2024

Dit Vlaams actieplan werd een eerste maal besproken in de Commissie voor Algemeen Beleid, Financiën, Begroting en Justitie op dinsdag 12 januari 2021.

Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove voerde er het woord namens de sp.a-fractie.

Het is de verdienste dat er één globaal plan is, waarin alle voorgestelde maatregelen per bevoegde minister worden opgesomd. Een horizontaal plan dus. Maar het realiseren van initiatieven op het terrein van zulk een globaal, over meerdere beleidsdomeinen heen plan is altijd moeilijk, want het veronderstelt dat ministers goed samenwerken en elkaar gunnen dat er politiek ‘gescoord wordt’.

Inhoudelijk een goed plan, maar staan er mensen en financiële middelen tegenover? Zo te zien niet en dat is een zwak punt.
Waarom niet het overzicht van voorstellen en de bevoegde minister(s) aanvullen met de noodzakelijke financiële middelen en welke diensten en/of organisaties instaan voor de realisatie op het terrein?

Wat wordt er van de gemeentebesturen verwacht in dit plan? En van de politiezones, die niet of nauwelijks vermeld worden in dit plan? Nochtans zijn lokale politiediensten belangrijk- ik vergelijk het met het toenemend racisme- in de aanpak van seksueel geweld.
Welke middelen staan daartegenover? Of zijn het weer extra-taken zonder compensatie van geld en/of mensen?
Zulke inventaris voor alle Vlaamse bevoegdheden zou ontnuchterend kunnen zijn.

In de aanpak van seksueel geweld is vooral ook de mentaliteit van belang.
Hoe dikwijls wordt de vertrouwenspositie of de aanspreekfunctie toegekend aan iemand, die ‘nog tijd over’ heeft in plaats van iemand deskundig en/of gemotiveerd aan te duiden?
Gelukkig is dat wat aan het veranderen, maar het moet sneller.
Ik herinner mij een pijnlijke situatie van een kindermisbruik tijdens een vakantiewerking in Sint-Truiden toen ik nog burgemeester was. Hoe kwam het bijvoorbeeld dat een jobstudent dat vaststelde, terwijl de school of andere instanties, die veel vaker met het kind in contact kwamen, dat niet zagen? Dus ook de aangiftebereidheid moet dalen.

Er wordt in het plan terecht aandacht besteed aan samenwerking met de federale regering, die een eigen plan heeft.
Hoe concreet is die samenwerking al en/of hoe concreet zal die verlopen. Bij de federale overheid staan trouwens wel middelen tegenover het plan.

Ik mis een aantal dwarsverbanden, zoals de relatie met intra familiaal geweld, tienerpooiers, kinderprostitutie, etc.
Dat transversale element zou meer uitgewerkt moeten worden.

Ik ben het volmondig eens dat daders, die een behandeling krijgen, volledig ‘uitbehandeld’ moeten zijn vooraleer ze vrijgelaten worden. Maar hoe zit dat nu met Corona?
Zijn er nu geen vrijlatingen vooraleer heel het traject is doorlopen?

Er wordt zo vaak en in alle mogelijk beleidsdocumenten gesproken over sociale media, maar concreet gebeurt er weinig.
Wanneer gaan we als verschillende overheden eindelijk eens ophouden met de mentaliteit van ‘daar kunnen we toch niets aan doen’. Vastpakken gewoon, ook al moeten dan thema’s als persvrijheid, vrijheid van mening, etc. aan bod komen. Niets doen en naar elkaar blijven kijken als diverse niveaus kan toch niet de aanpak blijven.

Binnen veertien dagen zal coördinerend minister van Vlaams minister van Justitie en Handhaving, Omgeving, Energie en Toerisme Zuhal Demir antwoorden op de vragen van ons als commissieleden.
Ik ben benieuwd”, aldus Ludwig Vandenhove.

  • Zie onder andere ook ‘Straffen!’ (1) van woensdag 3 augustus 2016 op deze website.
     
  • Foto: Vlaams Parlement.