VLAM past in traditioneel landbouwbeleid

Door Ludwig Vandenhove op do, 13/01/2022 - 12:05

Op woensdag 12 januari 2022 vond in de Commissie voor Landbouw, Visserij en Plattelandsbeleid van het Vlaams parlement een gedachtewisseling plaats over het jaarprogramma voor 2022 van het Vlaams Centrum voor Agro- en Visserijmarketing (VLAM).

“Mijn conclusie: een goed werkende marketingmachine, die vooral staat voor een status quo in het Vlaamse landbouwbeleid.
Het VLAM zou zich meer moeten richten op nieuwe trends in de markt te zetten in functie van een nieuw, toekomstig landbouwbeleid dat Vlaanderen, vooral de landbouwers zelf, nodig heeft”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.

“In mijn tussenkomst en op de vragen, die ik gesteld heb, heb ik vooral de nadruk gelegd op deze algemene insteek”, aldus Ludwig Vandenhove.

“Het VLAM wil lokale producten nog verder stimuleren in 2022 via ‘Lekker van bij ons’ en binnen een globale strategie.
In dezelfde context wordt de korte keten ondersteund via info@rechtvanbijdeboer.be.
Op zich is dat een goede zaak.
Worden de effecten van deze campagnes concreet gemeten?
Welke zijn de specifieke doelstellingen, waarover kwantitatief kan geoordeeld worden in welke mate ze al dan niet behaald worden? Ik heb het dan over verkoopcijfers, niet bijvoorbeeld over het aantal (unieke) bezoekers van de website. Met specifieke doelstellingen, bedoel ik onder andere bioteelt, de korte keten en/of streekgewassen en/of -producten.
Wat waren hiervan de resultaten in het (recente) verleden en welke conclusies zijn hieruit getrokken?
Is het beleid op basis daarvan bijgestuurd? (1)

Hoe zit het met de campagnes van vleesproducten? Hoe wordt bijvoorbeeld vlees - van varken, kippen, runderen en andere - in de markt gezet?
Wordt hierbij voldoende aandacht besteed aan een transitie naar minder vlees en naar meer kwaliteitsvol vlees?
Wordt bij de marketing specifiek gecommuniceerd rond de diervriendelijkheid van de betrokken dieren en rond de oorsprong van het vlees?
Is het niet contraproductief dat als de varkenssector in de problemen zit qua afzet er net meer promotie rond varkensvlees gemaakt wordt?
Zouden die middelen niet beter alternatief en meer toekomstgericht ingezet worden?
Uiteraard heeft deze volgens mij niet juiste aanpak te maken met de interne werking van het VLAM via sectorgroepen, die in functie van het aantal leden bijdragen. Zo gaan we nooit een vernieuwde aanpak krijgen, die beter aansluit op een ander, toekomstig landbouwmodel.
Positief is dat er blijkbaar een nieuwe sectorgroep ‘communities’ is opgestart, die precies met die nieuwe tendensen rekening zou moeten houden.
Ik begrijp dat sectoren en leden, die het meest betalen aan het VLAM het meest willen aan bod komen in de campagnes. Dat is bijvoorbeeld de reden waarom er minder promotie gebeurt rond vis. Maar dat werkt conservatisme in de hand, er zou meer evenwicht moeten zijn tussen traditionele en nieuwe sectoren.

Hoewel er steeds meer wijn verbouwd wordt in Vlaanderen, gaan er weinig middelen naar de wijnteelt toe.
De biersector werkt op ‘vrijwillige basis’ mee aan het VLAM.

De VLAM zegt heel wat inspanningen qua duurzaamheid te doen op bedrijfsniveau.
Dat is een goede zaak, maar in hoeverre is duurzaamheid een algemeen beleidsinstrument doorheen de globale werking?”