Na de dramatische gebeurtenissen in Luik op dinsdag 13 december 2011 waarbij een dolle schutter 5 dodelijke slachtoffers en meer dan 120 gewonden maakte, reppen collega-politici zich weer om het hardst en het snelst het wapenbezit en -gebruik in te perken.

“Ik schreef dit al in 2003 naar aanleiding van de publicatie van mijn boek ‘ZACHT waar het kan, HARD als het moet’.”, zegt burgemeester Ludwig Vandenhove.

“Ik wil u het hoofdstuk, dat actueler is dan ooit, niet onthouden.”

Wapens ongewenst

Bij het Centraal Wapenregister zijn 700.000 wapens geregistreerd. In werkelijkheid zijn er in ons land vermoedelijk tussen anderhalf en twee miljoen wapens in omloop. De huidige, veel te liberale wapenwet dateert eigenlijk al van 1933. Zij werd wel herzien in 1991, maar de nood aan een compleet nieuwe wapenwet is groot.

Het is zeker niet mijn bedoeling om de wapenindustrie te treffen. Maar economische overwegingen mogen niet primeren op veiligheidsoverwegingen.
Daarom vind ik dat het verbod voor elke particulier om wapens in huis te hebben de norm moet worden. Uitzonderingen hierop moeten tot het strikte minimum beperkt worden. Voor jagers en sportschutters moeten alternatieve opslagmogelijkheden geboden worden, bijvoorbeeld in een erkend en gereglementeerd wapendepot.

In het buitenland hebben overheden actief aan wapeninzamelingen gedaan.
Het is echter opmerkelijk dat regeringen slechts overgaan tot strenge maatregelen als zich een drama heeft afgespeeld. Gaan we in België ook hierop wachten eer we onze wetgeving fundamenteel aanpassen?
Momenteel ligt een nieuwe wapenwet ter discussie in de senaat. Minister Marc Verwilghen stelt dat hij met zijn voorgestelde aanpassingen van de wet een verstrenging van het vergunningenbeleid beoogt. Maar die verstrenging blijft beperkt tot het niet langer toegankelijk maken van bepaalde wapens (bijvoorbeeld P90) voor privé-gebruikers en tot de eis voor een meer uitgebreide motivatie om en wapen te bezitten. Ook de aanschaf van jacht- en sportgeweren wordt strenger gemaakt doordat de aanvrager de nodige licenties zal moeten voorleggen. Het zullen voortaan de gouverneurs zijn die de vergunningen afleveren.
Men zal in een theoretische en een praktische proef moeten slagen en de toestemming van huisgenoten moeten hebben om een wapen in huis te halen. Als tussenstap is dit zeker een verbetering, maar het uitgangspunt moet volgens mij blijven dat privé-wapenbezit gewoonweg verboden wordt.

Vooral in de Verenigde Staten wordt al vele jaren wetenschappelijk studiewerk verricht rond het bezit van wapens en de gevolgen ervan voor de bezitter en zijn gezin. De conclusies van die onderzoeken wijzen telkens in dezelfde richting: het risico voor zelfmoord, accidentele doodslag en moord is in een huis met een wapen sterk verhoogd. Het ‘nuttig’ gebruik dat daar tegenover staat is belachelijk laag.

Een streng wapenbeleid, dat het houden van wapens in de eigen woning verbiedt, is niet gekant tegen de jacht en het sportschieten. Voor de sportschutters moet het bijvoorbeeld mogelijk zijn te komen tot een systeem waarbij per politiezone of met enkele politiezones samen één of meerdere schietstanden worden ingericht waar ook de politiediensten trainen en waar de schutters hun wapens kunnen achterlaten in een arsenaal dat permanent bewaakt wordt.
En ook jagers zouden hun wapens moeten deponeren in datzelfde arsenaal, waar ze het kunnen ophalen voor de jacht of voor onderhoud.
Wie gaat dat betalen? Gedeeltelijk de overheid, maar hoofdzakelijk de personen, die een hobby hebben, waarbij gebruik gemaakt wordt van wapens.

Voor wapenverzamelaars moet gebruik gemaakt worden van technieken, waarbij de wapens uit de collecties compleet onschadelijk gemaakt worden.

Zie onder andere ook de tekst ‘Ludwig Vandenhove schrijft boek ‘Iedereen veilig’ van 26 mei 2006 op deze website.