Zuinig zijn met niet verkozen ministers

Door Ludwig Vandenhove op di, 19/07/2022 - 10:02

Journaliste Hadja Lahbib van de Mouvement Réformateur (MR) is de nieuwe federale minister van Buitenlandse Zaken, Europese Zaken en Buitenlandse Handel, en de Federale Culturele Instellingen.
Niets bijzonder aan, behalve dat het (weer) gaat over een minister, die niet op een verkiezingslijst is verschenen en bijgevolg niet verkozen is. (1)

“Is dat een probleem?”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.
“Neen, grondwettelijk niet.
Ministers of staatssecretarissen moeten niet in een parlement zetelen.
Strikt genomen politiek? Neen, want het is in ons parlementair systeem nog altijd het voorrecht van de partijvoorzitters om ministers of staatssecretarissen aan te duiden.
Voor de bevolking? Ja en neen.
De bevolking zal er niet wakker van liggen, omdat de desinteresse in de politiek nu éénmaal groot is.
Wat mij betreft, zelfs te groot. En dit soort beslissingen is niet van aard om het vertrouwen van de burger in de politiek te herstellen. Nog maar eens een reden voor de gemiddelde burger om te zeggen “wat heeft het zin dat wij gaan stemmen, er wordt toch niet naar ons geluisterd”.

Moet de politiek net geen prioriteit maken van een beleid waarbij met alle middelen getracht wordt om de kloof tussen de burger en de politiek kleiner te maken?
Wat dit niet één van de uitgangspunten van de eerste regering Alexander De Croo?

En wat te zeggen over ‘de eigen mensen’, democratisch verkozen parlementsleden, die wel de ambitie en de capaciteiten hebben om minister te worden?
Ik kan begrijpen dat die erg ontgoocheld zijn.

En wat te zeggen over jongeren, die eraan denken de stap te zetten naar de politiek en een zekere ambitie hebben?
Die zullen oordelen dat het weinig zin heeft om een lange weg af te leggen van militantisme, vrijwilligerswerk voor de partij, deelname aan lokale verkiezingen, etc. als uiteindelijk de partijvoorzitter kan beslissen om ‘zomaar iemand’ aan te duiden.
Ik weet uit de praktijk hoe moeilijk is om tegenwoordig jongeren te overtuigen om nog aan politiek te doen en/of om op een lijst te komen.
Met deze aanpak zal het nog moeilijker worden en zullen de jongeren nog meer kieskeurig worden.

Het is ook een miskenning van de politieke stiel. Want het is echt een stiel, die je enkel kan leren door hem uit te oefenen.
Je kan politiek niet leren aan een hogeschool of aan een universiteit.
Je kan politiek enkel leren door ‘met de botten in de praktijk te staan’, ‘met winnen en verliezen’.

Voor alle duidelijkheid:
-sommigen zullen zeggen en uw partijgenoot Frank Vandenbroucke dan, die vice-eersteminister en minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid in de federale regering is, zonder op een verkiezingslijst te hebben gestaan. Er is wel degelijk een verschil: Frank heeft al heel wat politieke ervaring uit een vorig leven;
-deze tekst heeft geen betrekking op mij.
Ik ben al lang geen jongere meer in de politiek en heb nooit echt de ambitie gehad om minister of staatssecretaris te worden.

Conclusie: de politiek moet zuinig omspringen met het aanduiden van niet verkozen ministers of staatssecretarissen.”