De herfsteditie (oktober-november-december 2013) van B Flash, het trimestrieel informatieblad van B Plus, is verschenen.

Hieronder vindt u het voorwoord van Ludwig Vandenhove, voorzitter van B Plus.

Beste lezers

Hoewel ik de actualiteit langs beide kanten van de taalgrens volg en bijna verslaafd ben aan nieuws, is het zelf voor mij als bevoorrechte getuige steeds moeilijker om aan te voelen, telkens ik dit voorwoord schrijf,  wat de belangrijkste nieuwsfeiten van de afgelopen periode waren in Brussel, Duitstalig België, Wallonië en Vlaanderen.
Dit is nog maar eens een bewijs hoe de regio’s qua dagelijkse beleving, cultuur, media en politiek verder uit mekaar groeien.
We zouden bijna 2 (of meerdere) voorwoorden moeten schrijven, maar uiteraard gaat dit in tegen de uitgangsstelling van onze organisatie.
Ik wil mij verontschuldigen dat mijn voorwoord steeds eerder vanuit Vlaamse achtergrond is geschreven, maar ik leef en werk nu eenmaal in Vlaanderen.

Eén zaak stond de laatste tijd wel centraal in heel België: de prestaties van onze Rode Duivels op het voetbalveld en de kwalificatie voor de wereldbeker in Brazilië.
Er wordt veel geschreven over de vraag of dit ‘België-gevoel’ politieke consequenties gaat hebben als we volgend jaar op zondag 25 mei 2014 naar de stembus gaan.
Sommige journalisten, politicologen,  kunstenaars, wetenschappers, politici, etc. menen van wel, anderen van niet.
Ik hoop dat de eersten gelijk hebben, maar zelf behoor ik tot de 2de categorie.
Ik geef toe, het is eerder een buikgevoel van een politicus, die veel tussen de mensen is en niet gestoeld op rationele elementen, maar toch.
Ik vind het schitterend dat bekende figuren, zoals voetballer Vincent Kompany of artiesten als  Daan en Stromae, duidelijke politieke statements maken, maar nogmaals, ik geloof niet dat dit het stemgedrag van burgers sterk zal beïnvloeden.
Ik hoop dat ik ongelijk heb!

Waar ik eerder in geloof, is de opkomst van een nieuw Brusselgevoel: multicultureel, meertalig en kosmopolitisch (1).
Dit heeft te maken met een gevoel voor fierheid voor een stad en de behoefte om zich te vereenzelvigen met een stad, niet met een natie of een land.
Afhankelijk van de stad waar iemand geboren en getogen is en/of woont, bestaat dat gevoel.
Veel personen zullen dit bij zichzelf kunnen vaststellen.
De resultaten van de Taalbarometer van de Vrije Universiteit Brussel (VUB) bevestigen mijn stelling.
In 2011 identificeerde 54% van de Brusselaars zich op de eerste plaats met de stad, terwijl 5% zich eerst als Franstalige identificeerde, 1,4% als Nederlandstalige, 1,5% als Vlaming en 1,2% als Waal.
In 2006 voelde slechts 25% van de inwoners zich op de eerste plaats Brusselaar (2).

Maar het is goed dat er net nu precies veel over dit Brusselgevoel te doen is nu de N-VA haar plannen over de staatshervorming en over Brussel bekendgemaakt heeft.
In feite verdwijnt Brussel voor hen: de Brusselaars moeten kiezen voor Wallonië of Vlaanderen.
Hetzelfde geldt voor Duitstalig België, zij behoren voor de N-VA sowieso tot Wallonië.

Om dan nog niet te spreken over hun plannen voor België.
Zij ontmantelen gewoon de Belgische staat.

Als B Plus kunnen wij ons op geen enkele manier terugvinden in deze voorstellen van N-VA.
Zij staan diametraal tegenover al onze standpunten en tegenover wat wij zeggen, schrijven en doen.
De N-VA is nu duidelijk: dit gaat niet meer over confederalisme, dit gaat (op halflange termijn) over separatisme. En de N-VA-kopstukken laten ook niets aan de verbeelding over als het gaat over hoe en met welke coalitiepartners(s) ze die plannen wil realiseren.
Dat blijkt uit de interviews met diverse kopstukken in de weekend kranten van zaterdag 2 en zondag 3 november 2013 (3) (4) (5) (6).
De N-VA gaat voor een snelle socio-economische regering zonder de PS en de confederale bereidheid van de coalitiepartners moet hoe dan ook kunnen getoetst worden.

De andere partijen zullen nu eveneens kleur moeten bekennen: ofwel gaan ze, al dan niet ver, mee in deze voorstellen, ofwel  worden ze af gewezen.
De kiezers hebben dan volgend jaar een duidelijke keuze.

De burgers voelen zich al zo onzeker in deze sociaal-economisch slechte tijden, er is de internationale onzekerheid met de asiel- en migratiepolitiek,  er is de toenemende armoede, etc.
Zulke (bijna) revolutionaire voorstellen als die van de N-VA zijn niet van aard om diezelfde burger gerust te stellen. En hoe zullen de Europese Unie (EU) en de internationale financiële markten reageren?

Als B Plus moeten we goed opvolgen hoe deze voorstellen evolueren in het politieke landschap en op onze manier en met onze middelen en mogelijkheden reageren.
Aan de kant blijven staan, is geen optie.

Als B Plus hebben wij ons altijd positief kritisch opgesteld tegenover de huidige 6de staatshervorming en gezegd dat we waakzaam zouden blijven bij de uitvoering ervan. En dat blijft zo: laat de volgende regering dit Vlinderakkoord in de praktijk omzetten en laat gedurende een aantal jaren de communautaire rust terugkeren.

De komende maanden worden spannend, ook voor B Plus.

Ludwig Vandenhove
voorzitter B Plus
gedeputeerde provincie Limburg   
zondag 3 november 2013

(1)          RENARD, H. De opkomst van het Brusselgevoel. Knack, 23-10-2013, pp 40-43.
(2)          VAN PARIJS, P. Dit zien de Brusselaars dus niet zitten. De Morgen, M, 02-11-2013, p. 10.
(3)          LEFEVERE, F. Vragenuur Bart De Wever. Het Nieuwsblad, 02-11-2013, pp 8-9.
(4)          “Wij willen werken weer lonend maken”. Interview met Jan Jambon. Het Belang van Limburg, HBvL PLUS, 02-11-2013, pp 6-7.
(5)          SAMYN,S. ‘Een regering zonder PS volstaat niet’. Interview met Jan Jambon. De Morgen, Focus, 02-11-2013, pp 12-13.
(6)          GOOSSENS, R. 'Wie met ons regeert, moet zeggen: wij willen confederalisme'. Interview met Ben Weyts. De Standaard, 02-11-2013, pp 10-11.

Zie ook Laat België nu tot rust komen! van 11-07-2013 en Worden de verkiezingen volgend jaar opnieuw communautair ? van 9 april 2013 op deze website.