Vlaamse dierenwelzijnscodex is er, maar …

“Eindelijk is de Vlaamse dierenwelzijnscodex er”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove. “Maar veel te laat in de legislatuur, zodanig dat alles op een drafje moet afgehandeld worden in de Commissie voor Brussel en de Vlaamse Rand en Dierenwelzijn van het Vlaams Parlement.
Waarom heeft dat zolang moeten duren? Het stond in het regeerprogramma.

Het is goed dat er een Vlaamse dierenwelzijnscodex komt. Er zitten heel wat goeie zaken in, maar als VOORUIT hebben we ook nog een aantal serieuze bedenkingen.
Wij zullen deze zeker inbrengen bij de behandeling ervan en zelfs een aantal amendementen indienen.

Typerend voor de gang van zaken is dat de Vlaamse Raad voor Dierenwelzijn geen advies heeft willen geven over het document, onder andere omdat de timing te strikt was.  

De codex zit vol goede principes, maar voor de concrete toepassing op het terrein worden teveel uitzonderingen en/of overgangsperiodes voorzien, zodanig dat er van die principes nog weinig overblijft.
Global Action in the Interest of Animals, (GAIA) spreekt van minimum veertien uitzonderingen.
Dat geldt zeker als er een privésector bij betrokken is.
Blijkbaar vindt viceminister-president van de Vlaamse Regering en Vlaams minister van Onderwijs, Sport, Dierenwelzijn en Vlaamse Rand Ben Weyts (N-VA) dierenwelzijn belangrijk, maar minder of niet als de commerciële sector er eventueel door geraakt wordt.  

Dit decreet zal voor een hele tijd het dierenwelzijn in Vlaanderen bepalen. Het zou dan ook niet meer dan logisch zijn dat het Vlaams Parlement er een ernstig debat zou kunnen over voeren. Maar dat zit er niet in.
Ik vrees dat de N-VA-cd&v-Open Vld-meerderheid het met de zweep door het Vlaams Parlement zal jagen om het alsnog deze legislatuur gestemd te krijgen.

In feite zouden er rond zulk een belangrijk beleidsdocument een aantal hoorzittingen moeten georganiseerd worden.
De N-VA-cd&v-Open Vld-meerderheid maakt er zich nu van af met één enkele hoorzitting, die plaatsgehad heeft in de Commissie voor Brussel en de Vlaamse Rand en Dierenwelzijn op woensdag 27 maart 2024.(1)
In feite hadden er één of meerdere hoorzittingen moeten plaatsvinden rond bepaalde thema’s, die nu allemaal samen aan bod gekomen zijn.

Ik stelde een aantal vragen en/of maakte een aantal bemerkingen bij de uitéénzettingen.

-De spreker namens Respeggt GmbH(2) stelde dat Vlaanderen goed op weg is om de problematiek van de eendagskuikens aan te pakken. 
Er zou een eindlimiet moeten gesteld worden.(3) De landbouworganisaties zeiden echter iets anders.
Wat wordt het nu?
-De meeste aanwezige organisaties hebben aangekaart dat er te weinig overleg is geweest vanuit de bevoegde minister en dat zij te weinig betrokken zijn geweest. Dus blijkbaar geldt dat niet enkel voor de behandeling in het Vlaams Parlement.
-Waarom wordt er niet meer handhaving voorzien?
Waarom is de materie dierenwelzijn niet opgenomen in het ‘Kaderdecreet over de handhaving van de Vlaamse regelgeving'?(4) In Nederland is er bijvoorbeeld veel meer handhaving.
-Wat willen de landbouworganisaties eigenlijk? 
Ik begrijp zeker dat ze het altijd hebben over ‘een gelijk speelveld’ ten opzichte van de sector in andere landen, maar dat is vooral een aangelegenheid van de Europese Unie (EU). Bovendien kunnen we hiervoor toch het aspect dierenwelzijn niet opofferen: maatregelen pro dierenwelzijn zijn beslissingen van de Vlaamse democratie.
Sommigen gaan zelfs zover om te zeggen dat boeren financieel zouden moeten gecompenseerd worden als er extra maatregelen op het vlak van dierenwelzijn komen. Andere sectoren kunnen dat toch ook niet vragen als zij benadeeld worden door bepaalde democratische beslissingen? Waarom willen landbouworganisaties altijd uitzonderingen?
-De landbouwsector zou eens moeten weten wat ze willen: overheid of privé? Als het hen goed uitkomt, zijn ze extreem voor de vrije markt (bijvoorbeeld de vrije teeltkeuze), maar omgekeerd pleiten ze heel vaak voor overheidstussenkomsten en allerlei vormen van regulering.

Conclusie: deze dierenwelzijnscodex is een goede aanzet om het dierenwelzijnsbeleid in Vlaanderen te verbeteren en meer te structureren. Maar het had anders en beter gekund.”  
___