We moeten niet wachten op een VN-Ouderenverdrag

“Heel wat middenveldorganisaties pleiten voor een specifiek Verenigde Naties
(VN)-Ouderenrechtenverdrag(1)(2)”, zegt Vlaams volksvertegenwoordiger Ludwig Vandenhove.
“Een goede zaak. Maar waarom heb ik niet meer steun gekregen in het Vlaams Parlement voor mijn resolutie voor een Vlaamse Ouderenrechtencommissaris?

De mensenrechten van ouderen worden steeds meer geschonden.
Er wordt in dat verband nog al eens (te) sterk gefocust op de Covid19-periode en de situatie in de woonzorgcentra. Maar er zijn veel meer beleidsdomeinen waar personen op leeftijd gediscrimineerd worden: het openbaar vervoer, de banken, wonen, mobiliteit, armoede, vrije tijd, levenslang leren, gezondheid, leefomgeving, etc.
Daar moet NU iets aan gedaan worden.

Ik heb reeds in november 2020, samen met de VOORUIT-collega’s Hannes Anaf en Conner Rousseau, een resolutie in het Vlaams Parlement ingediend voor de oprichting van een Vlaams Ouderenrechtencommissariaat.(3)
Spijtig genoeg heb ik weinig gehoor gevonden voor dit voorstel noch bij de Vlaamse meerderheidspartijen N-VA, cd&v en Open Vld, noch bij een aantal middenveldorganisaties. Ook de Vlaamse Ouderenraad was er, zacht uitgedrukt, niet enthousiast over. Op zo een ogenblik vinden nogal wat organisaties en instanties dat zij dat toch al doen.
Dan gaat het eerder over het behoud van de eigen structuur en de eigen financiering en minder of zelfs niet meer over de rechten van personen op leeftijd.
Ik vind dat spijtig.

Uiteraard steun ik de oproep dat België, nu het voorzitter is van de Europese Unie (EU), het principe van zo een specifiek VN-verdrag op de agenda moet plaatsen. Het Vlaams Mensenrechteninstituut (VMRI)(4) dringt daar eveneens op aan in een advies.
We moeten daar sterk voor ijveren. De VN-verdragen voor kinderen en voor personen met een handicap hebben die bevolkingsgroepen bijvoorbeeld veel meer zichtbaarheid en aandacht opgeleverd. Dat is echter niet voldoende.
Hoeveel jaar zal het nog duren eer er zulk een internationaal akkoord is? De VN-molen draait traag.

Waarom wachten we daarop? 
We kunnen intussen best zelf de nodige stappen ondernemen en ‘aan de basis’, in België en Vlaanderen, starten met een maatschappelijk en politiek debat over ouderrechten.

In essentie komt het erop neer om meer respect af te dwingen voor dat gedeelte van de bevolking dat -gelukkig maar - steeds langer gezond blijft en steeds ouder wordt.
Tegen 2030 zullen meer dan 20% Vlamingen ouder zijn dan 67 jaar.

Het is frappant dat dit nu naar boven komt. 
Zou het met de komende Europese, federale en Vlaamse verkiezingen te maken hebben?
Eerst er jaren over zwijgen en nu is het ineens dringend. Neen, zo doe ik niet aan politiek.”
___