Oude politieke cultuur?

Hieronder vindt u een uitspraak van senator, minister van Staat en ondervoorzitter van de Parti Socialiste (PS) Philippe Moureaux, die hij gedaan heeft in Knack van 17 juni 2009.


“Als iemand komt aankloppen met een of ander malheur probeer ik als burgemeester raad te geven en de nodige informatie te verstrekken. Zegt hij dan, ik ben lid van de PS, dan antwoord ik, heel aardig van u, maar dat verandert in feite niets. Was u lid van de Mouvement Rèformateur (MR), dan hielp ik u ook verder.
Twee zaken moeten we met alle middelen bestrijden. Cliëntelisme, en het uitoefenen van druk, bijvoorbeeld op ambtenaren, om dingen gedaan te krijgen. Dat kan niet. Maar dat neemt niet weg dat politici ter beschikking van hun burgers moeten staan. Bepaalde partijen vandaag willen dat een politicus om half vijf naar huis gaat en het zich voor de rest allemaal niet te veel aantrekt. Voor mij is politiek een roeping. Ik ben zeventig en werk nog steeds negen à tien uur per dag.”

Ik kan mij grotendeels in die uitspraak terugvinden.

Is dit oude politieke cultuur?
Neen, in mijn ogen is het dit helemaal niet. Dit is immers wat de burgers in feite van een politicus verwachten, ook al vertellen ze er vaak andere dingen over.
Als burgemeester ervaar ik dit elke dag opnieuw!

Indien er nog wat meer van dit soort politici zou zijn, zou de antipolitiek niet zo heersen!